Αυτή την ώρα στην τηλεόραση δείχνει την μοναδική ελληνική ταινία "Ο Ηλίας του 16ου"
με τον Κώστα Χατζηχρήστο.
Επειδή ποτέ δεν τον χορταίνεις λίγα αποσπάσματα δεν κάνουν ποτέ κακό.
Γέλιο μέχρι δακρύων....
Στους κινηματογράφους την ίδια ώρα παίζεται μια καινούργια εκδοχή της ταινίας με το ίδιο όνομα και πρωταγωνιστή τον πολύ καλό σε ό,τι κάνει Πέτρο Φιλιππίδη.
Απολαύστε και αυτόν....
Οι συγκρίσεις και τα σχόλια δικά σου.
Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009
ΕΝΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ....ΚΑΜΠΟΣΑ (ΠΟΛΛΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ) ΧΡΟΝΙΑ
Μεσημέρι Κυριακής.Το σπίτι μοσχομυρίζει από τις μυρωδιές της κουζίνας.Είναι μια ευκαιρία να μαζευτεί η οικογένεια γύρω από το τραπέζ, να δοκιμάσει τα μαγειρικά θαύματα της μαμάς και να συζητήσει, να γελάσει, να σχεδιάσει.
Πόσο σπάνιο είναι σήμερα να μαζεύονται όλοι μαζί για φαγητό.
Σχεδόν κάθε μέρα οι υποχρεώσεις μας μας αναγκάζουν να συναντίομαστε ελάχιστα.
Σκέψου ότι οι γονείς δουλεύουν ακόμα και δύο δουλειές, τα ωράρια ειδικά στον ιδιωτικό τομέα έχουν γίνει βάρβαρα (9-5)όταν τηρούνται, τα παιδιά έχουν εξωσχολικές δραστηριότητες, το βραδυνό φαγητό το έχουμε κόψει όταν αναγκαζόμαστε να τρώμε στις η στις 7 το απόγευμα. Άρα τι μας μένει μια Κυριακή μεσημέρι.
Θυμάμαι τότε, τότε που ήμουν μικρή και εσύ το πιθανότερο να μην είχες γεννηθεί, τότε
που γυρίζαμε από τους προσκόπους την Κυριακή το μεσημέρι και η μαμά είχε φτιάξει σχεδόν πάντα μοσχάρι κοκκινιστό με μακαρόνια, ρύζι η πουρέ πατάτας.
Μετά το φαγητό που ήταν μια ευκαιρία να συναντηθούμε τρώγαμε απαραίτητα γλυκό συνήθως σοκολατίνα πάστα η κάποιο γλυκό ταψιού (μπακλαβά, κανταίφι). Στη συνέχεια η Κυριακάτικη γιορτή-ρουτίνα συνεχιζόταν με τη ραδιοφώνικη μετάδοση των ποδοσφαιρικών αγώνων. Παρακολουθούσαμε έτσι από συνήθεια την περιγραφή από τα γήπεδα, Δομάζος, Καμάρας, Υβ, Λοσάντα κάπως έτσι έλεγαν τους ποδοσφαιριστές της εποχής εκείνης.
Το απόγευμα η τηλεόραση (μόνο ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) είχε κάποιο σόου με τραγουδάκια
που μας κράταγαν συντροφιά μέχρι το βράδυ που θα είχε αθλητικά η τηλεόραση με Βαγγέλη Φουντουκίδη και Γιάννη Διακογιάννη, αν θυμάμαι καλά.
Εκείνο που θυμάμαι σίγουρα καλά ήταν το άγχος για τη βδομάδα που θα ξεκίναγε την επόμενη μέρα, για τα μαθήματα που ποτέ δεν τα είχα πλήρως διαβάσει και την στεναχώρια μου που ένα ακόμα Σαββατοκύριακο είχε τελειώσει.
Πόσο σπάνιο είναι σήμερα να μαζεύονται όλοι μαζί για φαγητό.
Σχεδόν κάθε μέρα οι υποχρεώσεις μας μας αναγκάζουν να συναντίομαστε ελάχιστα.
Σκέψου ότι οι γονείς δουλεύουν ακόμα και δύο δουλειές, τα ωράρια ειδικά στον ιδιωτικό τομέα έχουν γίνει βάρβαρα (9-5)όταν τηρούνται, τα παιδιά έχουν εξωσχολικές δραστηριότητες, το βραδυνό φαγητό το έχουμε κόψει όταν αναγκαζόμαστε να τρώμε στις η στις 7 το απόγευμα. Άρα τι μας μένει μια Κυριακή μεσημέρι.
Θυμάμαι τότε, τότε που ήμουν μικρή και εσύ το πιθανότερο να μην είχες γεννηθεί, τότε
που γυρίζαμε από τους προσκόπους την Κυριακή το μεσημέρι και η μαμά είχε φτιάξει σχεδόν πάντα μοσχάρι κοκκινιστό με μακαρόνια, ρύζι η πουρέ πατάτας.
Μετά το φαγητό που ήταν μια ευκαιρία να συναντηθούμε τρώγαμε απαραίτητα γλυκό συνήθως σοκολατίνα πάστα η κάποιο γλυκό ταψιού (μπακλαβά, κανταίφι). Στη συνέχεια η Κυριακάτικη γιορτή-ρουτίνα συνεχιζόταν με τη ραδιοφώνικη μετάδοση των ποδοσφαιρικών αγώνων. Παρακολουθούσαμε έτσι από συνήθεια την περιγραφή από τα γήπεδα, Δομάζος, Καμάρας, Υβ, Λοσάντα κάπως έτσι έλεγαν τους ποδοσφαιριστές της εποχής εκείνης.
Το απόγευμα η τηλεόραση (μόνο ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) είχε κάποιο σόου με τραγουδάκια
που μας κράταγαν συντροφιά μέχρι το βράδυ που θα είχε αθλητικά η τηλεόραση με Βαγγέλη Φουντουκίδη και Γιάννη Διακογιάννη, αν θυμάμαι καλά.
Εκείνο που θυμάμαι σίγουρα καλά ήταν το άγχος για τη βδομάδα που θα ξεκίναγε την επόμενη μέρα, για τα μαθήματα που ποτέ δεν τα είχα πλήρως διαβάσει και την στεναχώρια μου που ένα ακόμα Σαββατοκύριακο είχε τελειώσει.
ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Θα έχεις ακούσει να λένε:
"Εγώ έχω επενδύσει σε σένα."
Αυτό μπορεί να το πει ο γονιός στο παιδί του, ο αγαπημένος στην αγαπημένη, το αφεντικό στον εργαζόμενο.
Είναι εύκολο να το πεις γιατί εσύ που έχεις επενδύσει έχεις κάνει κάποια όνειρα και οράματα, έχεις αφιερώσει ίσως τη ζωή σου σ'αυτό.
Ο άλλος το ξέρει; Tου το έχεις πει;'Eχεις φροντίσει να έχει την ψυχική τουλάχιστον ηρεμία για να αποδώσει αυτά που εσύ περιμένεις;
Η μήπως ποντάρεις σ'αυτόν σαν ένα φαβορί άλογο στον ιππόδρομο και εσύ απολαμβάνεις την κούρσα του περιμένοντας τα οφέλη που δεν λέω μπορεί να είναι και για τις δυό μεριές.
Σκέψου πριν απαντήσεις και φρόντισε να αλλάξεις συμπεριφορά πριν η μετοχή κατρακυλήσει.
Μήπως τελικά οι σχέσεις είναι χρηματιστήριο;
Οι σχέσεις είναι όσο δίνεις τόσο παίρνεις η μπορεί να δίνεις χωρίς να παίρνεις;
Μάλλον το δεύτερο άρα δεν είναι επένδυση.
Δώσε όσο απόθεμα αγάπης έχεις χωρίς να περιμένεις να πάρεις.
Δώσε τις συμβουλές σου χωρίς να περιμένεις να γίνουν πράξη.
Δώσε το χέρι και σφίξτο σε όλους.
Δώσε το χαμόγελο και πες καλημέρα.
Χωρίς να περιμένεις να πάρεις.
Θα νοιώσεις όμορφα.
Και για επαλήθευση σου αφιερώνω ένα τραγούδι που λέει πολλά...
Καλημέρα σ' αγαπώ - Χρήστος Κυπριανίδης
Ένα τραγούδι για κάθε μέρα...
"Εγώ έχω επενδύσει σε σένα."
Αυτό μπορεί να το πει ο γονιός στο παιδί του, ο αγαπημένος στην αγαπημένη, το αφεντικό στον εργαζόμενο.
Είναι εύκολο να το πεις γιατί εσύ που έχεις επενδύσει έχεις κάνει κάποια όνειρα και οράματα, έχεις αφιερώσει ίσως τη ζωή σου σ'αυτό.
Ο άλλος το ξέρει; Tου το έχεις πει;'Eχεις φροντίσει να έχει την ψυχική τουλάχιστον ηρεμία για να αποδώσει αυτά που εσύ περιμένεις;
Η μήπως ποντάρεις σ'αυτόν σαν ένα φαβορί άλογο στον ιππόδρομο και εσύ απολαμβάνεις την κούρσα του περιμένοντας τα οφέλη που δεν λέω μπορεί να είναι και για τις δυό μεριές.
Σκέψου πριν απαντήσεις και φρόντισε να αλλάξεις συμπεριφορά πριν η μετοχή κατρακυλήσει.
Μήπως τελικά οι σχέσεις είναι χρηματιστήριο;
Οι σχέσεις είναι όσο δίνεις τόσο παίρνεις η μπορεί να δίνεις χωρίς να παίρνεις;
Μάλλον το δεύτερο άρα δεν είναι επένδυση.
Δώσε όσο απόθεμα αγάπης έχεις χωρίς να περιμένεις να πάρεις.
Δώσε τις συμβουλές σου χωρίς να περιμένεις να γίνουν πράξη.
Δώσε το χέρι και σφίξτο σε όλους.
Δώσε το χαμόγελο και πες καλημέρα.
Χωρίς να περιμένεις να πάρεις.
Θα νοιώσεις όμορφα.
Και για επαλήθευση σου αφιερώνω ένα τραγούδι που λέει πολλά...
Καλημέρα σ' αγαπώ - Χρήστος Κυπριανίδης
Ένα τραγούδι για κάθε μέρα...
Όσο μ'αγάπησες, τόσο σε πρόδωσα
Τραγουδάρα από τον Φίλιππο...
'Ο,τι πρέπει γι'αυτή την ώρα της μοναξιάς, της ηρεμίας, της σκέψης...
Νύχτα που δεν κοιμάσαι είναι νύχτα με ουσία.
ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ
Τώρα τελευταία που λες αποκτήσαμε χορτοφαγικές συνήθειες.
Έχω φάει τόσο χορταρικό που δεν είχα φάει μέχρι σήμερα όσα χρόνια ζώ (πόσα;...)
Ας είναι καλά ο κανακάρης μας. Αυτός που είναι στην ολονυχτία της jazz στο Μέγαρο Μουσικής και για χάρη του εγώ ξενυχτάω γράφοντας.
Έχω αρχίσει να πειραματίζομαι με αυτές τις γεύσεις και τα υλικά.
Για παράδειγμα προχθές έφτιαξα μια πατατόπιτα και χθες ρεβυθοκεφτέδες και σκορδομακαρονάδα με γιαούρτι.
Πειράματα κάνω κι αυτός δοκιμάζει θέλοντας και μη.
Δική του επιλογή είναι να μη τρώμε κρέας.
Δεν λέω ότι κάνει κακό όλο αυτό το σκηνικό όμως η ευκολότερη λύση για μια εργαζόμενη νοικοκυρά είναι το κρέας από διάφορες απόψεις.
Το έχεις στον καταψύκτη όταν το χρειάζεσαι, το βάζεις στη χύτρα και προχωράς στις άλλες δουλειές σου. Ενώ τα λαχανικά πρέπει να τρέχεις στη λαική, να κάνεις τις προμήθειές σου με ρέγουλα για να μη μείνουν και χαλάσουν χώρια που είναι πανάκριβα (όχι ότι το κρέας πάει πίσω).
Μήπως πρέπει να το σκεφτείς κι εσύ καλύτερα;
http://www.timetogoveggie.com/ttgv/menagerie/index.html
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ
Και βέβαια χωρίς εσένα δεν υπάρχω. Καταλαβαίνεις εσύ. Γιατί αν δεν απευθύνεσαι κάπου,μάταια γράφεις και ξαναγράφεις, ποιός θα τα διαβάσει;
Ποιόν ενδιαφέρουν; Βέβαια εγώ τόσο καιρό διάβαζα τα ιστολόγια σας και σας ζήλευα. Είχατε κάνει μια μεγάλη παρέα.
Εγώ δεν έχω τέτοια όνειρα. Εγώ θέλω να με διαβάζεις εσύ, εσύ που νομίζεις ότι κάτι έχω να σου πω, εσύ που νομίζεις ότι κάτι έχω να σου δώσω.
Και τι έχω να σου δώσω;
Αγαπημένα τραγούδια, αγαπημένες συνταγές, σκέψεις με αγάπη, ξεκούραση με κάποιο αστειάκι.
Μη με ξεχνάς.
Διάβαζέ με.
Αν δεν σου κάνει καλό,σίγουρα δεν θα σου κάνει κακό.
ΟΛΟΝΥΧΤΙΑ ΜΕ JAZZ
Μέχρι τώρα ήξερα ολονυχτία στις εκκλησίες.
Σήμερα μου προέκυψε ολονυχτία στο Μέγαρο.
Όχι ολονυχτία με τον παίδαρο, στο Μέγαρο λέω.
Ο κανακάρης μου προσεύχεται λέει στο βωμό της Jazz.
Για να καταλάβεις διάβασε:
Συναυλίες, διαλέξεις, εργαστήρια, έκθεση με ιστορικά εξώφυλλα της δισκογραφικής εταιρείας Blue Note, μπαζάρ και τζαζ κιόσκια με περιοδικά, βιβλία, αναμνηστικά μέχρι και μουσική μετά ποτού περιλαμβάνει η ολονυχτία τζαζ που οργανώνει το Μέγαρο στις 17 Ιανουαρίου. Οι εκδηλώσεις ξεκινούν από τις 11 το πρωί και ολοκληρώνονται στις 2.30 τα ξημερώματα της Κυριακής. (από το http://www.musicwaves.gr/index.php?topic=400.0)
Και εγώ τώρα ξενυχτάω με σένα, τα πατατάκια μου και το ποτάκι μου.
Δεν το έχω ξανακάνει, ούτε ο γιός μου φυσικά έχει ξαναπάει σε ολονυχτία.
Βοήθεια μας...
Σήμερα μου προέκυψε ολονυχτία στο Μέγαρο.
Όχι ολονυχτία με τον παίδαρο, στο Μέγαρο λέω.
Ο κανακάρης μου προσεύχεται λέει στο βωμό της Jazz.
Για να καταλάβεις διάβασε:
Συναυλίες, διαλέξεις, εργαστήρια, έκθεση με ιστορικά εξώφυλλα της δισκογραφικής εταιρείας Blue Note, μπαζάρ και τζαζ κιόσκια με περιοδικά, βιβλία, αναμνηστικά μέχρι και μουσική μετά ποτού περιλαμβάνει η ολονυχτία τζαζ που οργανώνει το Μέγαρο στις 17 Ιανουαρίου. Οι εκδηλώσεις ξεκινούν από τις 11 το πρωί και ολοκληρώνονται στις 2.30 τα ξημερώματα της Κυριακής. (από το http://www.musicwaves.gr/index.php?topic=400.0)
Και εγώ τώρα ξενυχτάω με σένα, τα πατατάκια μου και το ποτάκι μου.
Δεν το έχω ξανακάνει, ούτε ο γιός μου φυσικά έχει ξαναπάει σε ολονυχτία.
Βοήθεια μας...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)