Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Αρχίζουν τα καλοκαιρινά φεστιβάλ

Η καλλιτέχνιδα : Monika
Το ύφος μουσικής : pop – rock
Ο δίσκος : Avatar (19/05/2008)
Το single : “Over the Hill”
Ξεχωρίζουν : “Bloody 5th”, “Are you coming with us”, “Babe”, “Avatar”.


Τι σχόλια πρέπει να κάνω μετά όταν μαθαίνω ότι η Monika είναι Ελληνίδα και είναι μόλις 22 ετών!!!





Κι αν θέλεις να την ακούσεις ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ ΒΥΡΩΝΑ

H Μόνικα, που αποτέλεσε αναμφίβολα το πιο πολυσυζητημένο πρόσωπο για τα μουσικά πράγματα της χρονιάς που πέρασε, δίνει την πρώτη της μεγάλη καλοκαιρινή συναυλία την Τετάρτη 17 Ιουνίου στο Θέατρο Βράχων.

Το κορίτσι-έκπληξη, ύστερα από αλλεπάλληλα sold out όχι μόνο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και σε όλες τις πόλεις της περιφέρειας που εμφανίσθηκε, επιστρέφει να γιορτάσει την απονομή του πλατινένιου δίσκου για το «Avatar» καθώς και να ξεκινήσει την καλοκαιρινή περιοδεία.

Η Monika κατάφερε με τον πρώτο της δίσκο να δημιουργήσει την κατηγορία αγγλόφωνη θηλυκή τραγουδοποιός - τραγουδίστρια στην Ελλάδα και να μας κάνει να πιστέψουμε ξανά στις δυνατότητες τις ελληνικής ροκ σκηνής. Με προπομπό το single «Over The Hill», η Μonika συστήθηκε δισκογραφικά στο Ελληνικό κοινό τον Μάιο του 2008 με πρώτο album το «Avatar» που κυκλοφόρησε στην Archangel Music.

Οι προσδοκίες για την δουλειά της δημιουργήθηκαν περίπου 3 χρόνια πριν, όταν εμφανίστηκε ζωντανά στην Γιορτή Της Μουσικής ερμηνεύοντας τα τραγούδια της.

Από τότε ακολούθησαν συναυλίες με τους Calexico, οι οποίοι συνεργάστηκαν και στον δίσκο της, συναυλίες με τους Antony & the Johnsons και συμμετοχές σε διάφορα festival όπως το Synch Festival του Ιουνίου. Με ένα φάσμα επιρροών που ξεκινά από Beatles, Χατζιδάκι, ορχηστρική pop των 60’s και φτάνει μέχρι την κιθαριστική pop των 90’s, η Μόνικα ακουμπάει στην folk, σε μια γενναία, αγνή pop αλλά και στο indie rock ύφος με το οποίο μεγάλωσε.

Στο Θέατρο Βράχων η Μόνικα στο πιάνο, την κιθάρα και το ακορντεόν θα ερμηνεύσει τα τραγούδια του δίσκου της, διασκευές τραγουδιών από τον Leonard Cohen και την Carly Simon στους Sparklehorse και τον Κωσταντίνο Βήτα- που ξαφνιάζουν, αλλά και καινούργια τραγούδια σε πρώτη εκτέλεση.

Την Monika συνοδεύει η εξαιρετική εξαμελής της μπάντα, ο Άρης Ζέρβας στο τσέλο, ο Νίκος Αγλούπας στο μπάσο, ο Κρίτωνας Bελώνιας στα τύμπανα, ο Σωτήρης Πέπελας στην τρομπέτα, ο Μάνος Πατεράκης στην ηλεκτρική κιθάρα και η Σταματέλα Σπίνουλα στο βιολί. Για αυτή την μεγάλη συναυλία η Monika προσθέτει στη μπάντα της πέντε μέλη, βιόλα, δεύτερο βιολί, δύο φωνές και σαξόφωνο και παρουσιάζει ένα πρόγραμμα που δεν μοιάζει με ο,τιδήποτε έχουμε ακούσει πρόσφατα ή παλιότερα στην Ελληνική σκηνή.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Πέρασα μια βόλτα για μια καληνύχτα.

Κάνει ζέστη και περισσότερο για τους Ολυμπιακούς.
Ο Πανάθας πάει για το 2-0.

Good Night comment graphics

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Θετική ενέργεια

Η ρουτίνα . Άσχημο πράγμα η ρουτίνα.

Σε χαλάει, σε ξενερώνει, σε ισοπεδώνει, σου κλέβει τον αέρα που αναπνέεις.

Προσπαθείς να ξεφύγεις αλλά όταν δεν εξαρτάται μόνο από εσένα είναι δύσκολο.

Και αφήνεσαι και βουλιάζεις πιο βαθιά μέσα της.

Φαύλος κύκλος δηλαδή.

Ξέφευγα λίγο με το blog.

Τώρα δεν ξέρω γιατί , το έχω εγκαταλείψει.

Έλλειψη χρόνου και υπολογιστή η επίσημη δικαιολογία.

Έλλειψη έμπνευσης η πραγματική δικαιολογία.

Το μυαλό μου αντί να ανθίσει τώρα με την άνοιξη και να κατεβάζει ιδέες έχει

πέσει σε ανοιξιάτικη νάρκη.

Μέχρι εδώ όμως.

Ανασύνταξη δυνάμεων και πρόσω ολοταχώς.



Χρόνια Πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν σήμερα και δεν είναι και λίγοι.

Σαν σήμερα γιόρταζε μια αγαπημένη μου θεία.

Πηγαίναμε επίσκεψη κάθε χρόνο και ήταν για μας η πρώτη μέρα

του καλοκαιριού. Καθόμαστε στη βεράντα και τρώγαμε το πρώτο παγωτό από τα

χεράκια της. Να’ σαι καλά θεία εκεί που είσαι….



Θετική ενέργεια λοιπόν και σκέψου Παρασκευή αύριο τελευταία μέρα της εργάσιμης βδομάδας

Σαββατοκύριακο έρχεται.

Σαββατοκύριακο εν μέσω διαγωνισμάτων , μαζέματος χαλιών, κατεβάσματος καλοκαιρινών και

πολλών άλλων ευχάριστων ασχολιών.

Θετική ενέργεια όμως…

Τραγούδι δυνατό …

και ξεκινάμε….


Κυριακή 10 Μαΐου 2009

Μανούλα σ'αγαπώ...



Και το ξέρω μόνο εγώ γιατί εσύ φταις που δεν με έμαθες από μικρή να στο λέω. Κι αν το ακούσεις τώρα θα σου φανεί περίεργο, θα σκεφτείς κάτι έπαθε η κόρη μου, γι'αυτό διάβασέ το. Και ξέρεις κάτι ακόμα; Είσαι
μ ο ν α δ ι κ ή
και μακάρι να σου έμοιαζα κι εγώ λιγάκι.

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ Η ΚΑΡΔΙΑ - ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ, ΜΑΡΙΩ



ΕΚΕΙΝΗ - ΦΟΙΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ



Γεννιέσαι την έχεις μητέρα
πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα
εκείνη σε βάζει στην κούνια
στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα

Σου δείχνει πώς κάνει η πάπια
και μοιάζει με κάποια που 'χες γκόμενα
στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια
και με τ' αστεράκια τα φλεγόμενα

Μετά που σε στέλνουν σχολείο
στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται
μικρή με τα ροζ κοκαλάκια
και τα ποιηματάκια που θα μάθετε

Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις
χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι
της σπας με νεράντζια τα τζάμια
κι από την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα
το στήθος της θέλει να σπάσει
κυλιέται στα δάση και στα κύματα

Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει
που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους
που δίνει φιλιά μες στα δόντια
κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς

Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι
σε σέρνει απ' τη μύτη αυτό το βάλσαμο
αυτή η μυρωδιά από γαζία
αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ

Κανένας βοηθός δεν υπάρχει
να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε
κι εκείνη δε λέει να κοιτάξει
γκαζώνεις τ' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι

Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο
και πάλι δε βρίσκω εκείνο που 'θελα
πριν βγω στη σκηνή νιώθω χάλια
αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά

Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει
μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται
χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια
χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε

Περνάω την κιθάρα στο βύσμα
με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι
αρχίζω τον πρώτο μου στίχο
τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι


ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΜΑΜΑ - ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ




Καζαντζίδης - Μάνα γλυκιά




ΜΑΜΑ ΓΕΡΝΑΩ - ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ



Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα
για να 'ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ' όλα.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.

Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής

Ronan Keating - Mama's Arms



Mothers Day song - Eddie Kilgallon

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ





Κάποτε ήταν κάποιος που αγαπούσε πολύ μια κοπέλα. Αυτή του ζήτησε ως απόδειξη της αγάπης του, να της φέρει την καρδιά της μητέρας του. Εκείνος πήγε σκότωσε την μητέρα του και της ξερίζωσε την καρδιά με σκοπό να την προσφέρει στην γυναίκα που αγαπούσε. Προχωρώντας στον δρόμο, και κρατώντας στα χέρια του την καρδιά της μητέρας του, σκόνταψε και έπεσε. Τότε, σύμφωνα με τον μύθο, ακούστηκε μια φωνή από την μητρική καρδιά που έλεγε: «Χτύπησες παιδί μου;».

Έτσι είναι η καρδιά κάθε μητέρας.Μόνο αυτή θα σ'αγαπάει σε ότι κάνεις και όπου πας.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΑ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ; ΜΑΛΛΟΝ ΟΧΙ

Οι μαμάδες σε όλο τον κόσμο ετοιμάζονται να γιορτάσουν αύριο την δική τους, προσωπική εορτή. Και ενώ οι μπαμπάδες ετοιμάζονται να δυσανασχετήσουν επειδή δεν έχουν μια παρόμοια γιορτή, πρέπει να τους πούμε ότι η παγκόσμια Γιορτή της Μητέρας έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα.

Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.
Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.
Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.




Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου.

Εμείς, όμως, να δείχνουμε την αγάπη μας στη Μάνα μας όχι μόνο τη 2η Κυριακή του Μαΐου, αλλά κάθε μέρα και κάθε στιγμή, όπως και εκείνη μας δείχνει την αγάπη της κάθε στιγμή. Ανθοδέσμες, γλάστρες, σοκολατάκια είναι ασήμαντα δώρα μπροστά σε ένα φιλί και μια σφιχτή αγκαλιά που θα δίνουμε κάθε μέρα στη μάνα μας.


Χρόνια πολλά μαμά!!!!





Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα. Η γιορτή της μητέρας. Επομένως, γιορτάζω και γω. Φτού μου, να μην αβασκαθώ.
Πολλοί ρωτάνε να τους πω, γιατί πρέπει να υπάρχει μια τέτοια γιορτή.Την απάντηση σε μια τέτοια ερώτηση, μπορείτε να την βρείτε στις εγκυκλοπαίδειες, καθώς επίσης και στο αγαπητό Κέρας της Αμάλθειας.
Γιατί όμως πρέπει να γιορτάζω εγώ?

Πρέπει να γιορτάζω γιατί άντεξα τόσα χρόνια να βλέπω παιδικά , καρτούνς, να μαθαίνω το πρόγραμμα του Στάρ και του Άλτερ. Γιατί έμαθα να πατάω τουβλάκια, και πλειμομπίλ, και να μη πέφτω!
Γιορτάζω για τα χρόνια που είχα καταφέρει, να βάζω ηλεκτρική, η να απλώνω ρούχα, με ένα μωρό στον ώμο.
Γιορτάζω που επιβίωσα από αρρώστιες, και στεναχώριες με σόας ( λέμε τώρα) τας φρένας.
Γιορτάζω, επειδή εμπέδωσα τις λέξεις- ΦΑΕ , ΠΛΥΣΟΥ, ΔΙΑΒΑΣΕ, ΚΟΙΜΗΣΟΥ- σε όλους τους συνδυασμούς!



Γιορτάζω γιατί έχω καταλάβει χωρίς να παραπονιέμαι, πως η έρημη η μάννα, είναι για να έχουν φαγητό στο τραπέζι, καθαρά ρούχα στο συρτάρι, για να κάνει το ταξί στις υποχρεώσεις των τέκνων,καθώς επίσης τον δικηγόρο στα προβλήματα του σχολείου.

Επίσης μια υποχρέωση της σύγχρονης μάννας, είναι να πληρώνει, τις διάφορες δραστηριότητες των παιδιών, γιατί ένας μισθός δεν φτάνει, και ο ένας πρέπει να πηγαίνει υπέρ, μουσικής, γλωσσών, καράτε, βαράτε, και όλα τα συναφή, που θα κάνουν τα τέκνα μας περήφανα μέλη, της κοινωνίας των 700 ευρώ.
Το πόστ θα κρατηθεί μακρυά από συγκινήσεις γατί η κάθε μια ξέρει, όταν αγκαλιάζει το παιδί της, ότι είναι σαν να αγκαλιάζει τον κόσμο όλο, και ας μην πούνε ούτε ένα χρόνια πολλά.
Γιορτάζω γιατί ενώ θέλω να περάσω ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου, βλέπω ότι το μόνο που θέλουν από μένα είναι να είμαι εκεί, και να μην τους ενοχλώ. Μόνο η διακοπή ρεύματος μας σώζει, να ξεφορτίσουν laptop,i-pod, και κινητά. Η μάνα είναι εκεί, να απαντάει στην ερώτηση τι φάμε σήμερα, ? και να παίρνει την απάντηση, δεν μου αρέσει, δεν το τρώω, και άλλα τέτοια εμψυχωτικά, και παρόλα αυτά να καταφέρνει να μαγειρεύει κάθε μέρα, ισορροπώντας ανάμεσα σε αυτά που τρώνε και αυτά που δεν θέλουν ούτε να τα μυρίσουν. Είναι να μη το γιορτάζεις?

Το διάβασα στο http://sofiascomments.blogspot.com και μου άρεσε.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Κοίτα να περάσεις καλά.




χε..χε...χε....χε !!!!!!!!!!!!

Παρασκευή σήμερα.
Καλοκαιράκι λέει θα θυμίζει ο καιρός το Σαββατοκύριακο.
Κουράγιο θα περάσει σήμερα η μέρα και ποιός σε πιάνει μετά.

Week end αρχίζει.
Κοίτα να περάσεις καλά.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΦΥΤΕΨΕΙ ;



Πρέπει να φυτευτεί από κάποιον που δεν έκλεψε ποτέ και δεν κορόιδεψε ποτέ κανέναν



Κάποτε ένας φτωχός άνθρωπος έκλεψε μια παλιά πίπα. Τον πιάσανε όμως την ώρα που 'κανε την κλεψιά και τον κλείσανε στη φυλακή. Έμεινε ξεχασμένος εκεί μέσα για πολλούς μήνες χωρίς δίκη, τόσο που άρχισε να σκέφτεται με ποιον τρόπο θα μπορούσε να βγει. Να δραπετεύσει δεν μπορούσε, γιατί οι φύλακες ήταν πολλοί και τον φυλάγανε καλά.

Δεν του 'μενε, λοιπόν, παρά η πονηριά. Μια μέρα παρακάλεσε κάποιο φύλακα να τον πάει στο βασιλιά. "Και γιατί θέλεις να δεις το βασιλιά;" ρώτησε ο φύλακας. "Θέλω να του δώσω ένα θησαυρό πολύ σπάνιο", απάντησε ο κλέφτης. Έτσι τον οδήγησαν στην αυλή του βασιλιά. "Τι θέλεις από μένα;" τον ρώτησε ο βασιλιάς. "Μεγαλειότατε, θέλω να σας προσφέρω ένα θησαυρό πολύ σπάνιο", απάντησε ο κλέφτης, κι έβγαλε απ' την τσέπη του ένα κομματάκι χαρτί. "Μα, δεν είναι παρά ένα κουκούτσι από αχλάδι!" φώναξε ο βασιλιάς όταν το ξεδίπλωσε. "Ναι, είναι μονάχα ένα κουκούτσι από αχλάδι", απάντησε ο κλέφτης, "αλλά ένα σπάνιο είδος!

Αν το φυτέψετε, θα γίνει δέντρο, και πάνω σ' αυτό το δέντρο θα ωριμάσουν χρυσά αχλάδια!" "Και τότε, γιατί δεν το φυτεύεις εσύ;" απόρησε ο βασιλιάς. "Υπάρχει σοβαρός λόγος", επέμεινε ο κλέφτης και συνέχισε: "Για να βγάλει τα χρυσά αχλάδια, πρέπει να φυτευτεί από κάποιον που δεν έκλεψε ποτέ και δεν κορόιδεψε ποτέ κανέναν.

Διαφορετικά, δε θα βγάλει παρά τα συνηθισμένα αχλάδια! Να, γιατί έφερα σε σας αυτό το κουκούτσι, Μεγαλειότατε. Εσείς σίγουρα δεν έχετε κλέψει, ούτε εξαπατήσατε ποτέ κανέναν". "Τι βλακείες", μουρμούρισε ο βασιλιάς (που θυμήθηκε πως πριν πολλά χρόνια, όταν ήταν παιδάκι, είχε κλέψει από τη μητέρα του μια χρυσή λίρα). "Εντάξει, ας το φυτέψει τότε ο υπουργός σας", είπε ο κλέφτης. "Ανοησίες", είπε με στόμφο ο υπουργός (που εύκολα μπορούσε να τον δωροδοκήσει κανείς). "Εντάξει, ας το φυτέψει τότε ο στρατηγός του βασιλικού στρατού", πρότεινε ο κλέφτης. "Μα, εγώ δεν κάνω καθόλου για κηπουρός", είπε ο στρατηγός (που συχνά είχε εξαπατήσει τους στρατιώτες στην πληρωμή τους). ""Εντάξει, τότε προτιμήστε τον ανώτατο δικαστή"", πρότεινε ο κλέφτης στο βασιλιά.

Αλλά, ούτε ο ανώτατος δικαστής δέχτηκε (γιατί συνήθως έβγαζε τις αποφάσεις του ανάλογα με τα λεφτά που ο κόσμος του 'βαζε στο χέρι). "Ας το φυτέψει, επιτέλους, ο φύλακας των φυλακών", πρότεινε ο κλέφτης. Αλλά κι ο φύλακας των φυλακών αρνήθηκε κατηγορηματικά (γιατί δεχόταν λεφτά από τους φυλακισμένους, κι ανάλογα κανόνιζε πόσο αυστηρά θα τους συμπεριφερόταν). Κι έτσι συνεχίστηκε η ιστορία για κάμποση ώρα. Οποιονδήποτε κι αν πρότεινε ο κλέφτης, αυτός έβρισκε μια δικαιολογία για ν' αρνηθεί, γιατί δεν είχε καθαρή τη συνείδησή του.

Στο τέλος ο κλέφτης ξέσπασε σε γέλια: "Όλοι σας, όποιοι κι αν είστε, και δεν εξαιρώ κανέναν, κλέβετε, εξαπατάτε, λέτε ψέματα, αλλά κανένας σας δεν μπαίνει για αυτά στη φυλακή. Ενώ εγώ το μόνο που πήρα ήταν μια παλιά, σπασμένη πίπα... Κι όμως, έπρεπε να με κλείσουν γι αυτό μέσα". Τότε, ακόμα κι ο βασιλιάς γέλασε και πρόσταξε ν' αφήσουν αμέσως ελεύθερο τον κλέφτη.

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Εδώ είναι ο Παράδεισος κι η Κόλαση εδώ ...

HEAVEN is when you:

Have an AMERICAN salary
Have a BRITISH home
Have CHINESE food
Have a GERMAN car

and a GREEK lover...

HELL is when you:

Have an AMERICAN car
Have a BRITISH lover
Have a CHINESE home
Have GERMAN food

and a GREEK salary...!!

κ α λ η μ έ ρ α και
κ α λ ή β δ ο μ ά δ α !!!


και μη ξεχνάς ...

εδώ είναι ο παράδεισος
κι η κόλαση εδώ

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΓΚΟΛ ΑΠΟΨΕ..



Eίναι κάτι βράδια που βρέχει γκολ όπως απόψε.
Η τηλεόραση δείχνει ΑΕΚ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Το σκορ είναι 3-4 στην παράταση.
Στον υπολογιστή δείχνει ΡΕΑΛ-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ. Το σκορ είναι 2-6.
Κάθε τρεις και λίγο ο γιός μου με τον πατέρα του τρέχουν από τη μια οθόνη στην άλλη
φωνάζοντας ΓΚΟΟΟΛ!!!!
Πότε θα σταματήσει η βροχή από γκολ;

ΠΡΑΣΙΝΗ ... ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ






Στο Βερολίνο θα ρθω Πανάθα για σένα
για να σηκώσουμε με τρέλα άλλο ένα
Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Μπολόνια, Παρίσι
εσύ μου χεις χαρίσει αστέρια πολλά
γι αυτό λοιπόν και γω
το πέμπτο σου ζητώ
το ευρωπαϊκό
πανάθα σ'αγαπώ ...




ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ .
ΜΠΡΑΒΟ ΟΜΑΔΑΡΑ