ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΑΣ

Το τέλος μας αφήσαμε μισό
μισό το τελευταίο σ΄αγαπώ
απόψε έχει ο έρωτας ρεπό
μα πριν να φύγεις στάσου να σου πω

Όπου κι αν πας όπου κι αν πας
μαζί σου θα με κουβαλάς
είμαι φορτίο που ποτέ δε θα πετάξεις
Όπου κι αν πας όπου κι αν πας
μαζί σου θα με κουβαλάς
θα με συγκρίνεις μ΄οτιδήποτε κι αν ψάξεις
Είμαι στα χείλη σου νερό
είμαι ένα ρούχο καθαρό
που μια ζωή θα το φοράς και δε θ΄αλλάξεις

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΑΦΕΡΙΜ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ

Ήταν γιορτή και σχόλη
Όταν τούρκεψες μια πόλη
και της άλλαξες θρησκεία
όνομα και ιστορία

Αφερίμ αφερίμ
αφερίμ και γεια χαρά σου
αφερίμ
και θα πιώ και στην υγειά σου

Μπήκες στης καρδιάς τον κήπο
σαν τον δούρειο τον ίππο
και όταν βγήκες από μέσα
είδα πως δεν είχες μπέσα

Μα αυτό δεν θα κρατήσει
η σελίδα θα γυρίσει
πάλι θα σε φέρω πίσω
πάλι θα πανηγυρίσω

ΓΑΙΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΡΓΗΣΑ

Και ξαφνικά σ΄ακούω να μου λες ήρθες αργά κι εγώ τα χάνω
και ξαφνικά δε βρίσκω μια εξήγηση δε ξέρω τι να κάνω
και ξαφνικά τη σκόνη σου την πίνει η βροχή σε γκρι τοπίο
κι εγώ εδώ να ψάχνω στον ορίζοντα του έρωτα το πλοίο

Συγνώμη άργησα εγώ μεσ΄τη ζωή σου για να μπω
συγνώμη άργησα αυτό που χρόνια ήθελα να πω
απόψε ράγισα κομμάτια μεσ΄τα χέρια σου τα δυο
αχ να ΄ξερες το πόσο σ΄αγαπώ
Συγνώμη άργησα να σου το πω
συγνώμη άργησα...

Και ξαφνικά μου πήρες απ΄τα μάτια μου τη μέρα και το φως μου
και ξαφνικά σκοτείνιασε απότομα και γύρω μου κι εντός μου
και ξαφνικά σταμάτησαν καρφώθηκαν τα πόδια μου στο χώμα
κι εγώ εδώ αυτό που ζω μου φαίνεται απίστευτο ακόμα

Συγνώμη άργησα εγώ μεσ΄τη ζωή σου για να μπω
συγνώμη άργησα αυτό που χρόνια ήθελα να πω
απόψε ράγισα κομμάτια μεσ΄τα χέρια σου τα δυο
αχ να ΄ξερες το πόσο σ΄αγαπώ
Συγνώμη άργησα να σου το πω
συγνώμη άργησα...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΒΑΡΕΘΗΚΑ

Τι έγινε τι άλλαξε που πήγε τόση αγάπη
τι κόλλησε τι χάλασε και έχεις τέτοια στάση
απέναντι μου,απέναντι μου εσύ που μ΄ελεγες ζωή μου

Βαρέθηκα βαρέθηκα στην άλλη άκρη βρέθηκα
χωρίς να καταλάβω
εσύ που μ΄έλεγες Θεό με βλέπεις σαν κοινό θνητό
με βλέπεις σαν τον σκλάβο

Τι έγινε τι έπαθες και άλλαξες πορεία
τι σου΄πανε τι έμαθες και μου κρατάς κακία
απέναντι μου,απέναντι μου εσύ που μ΄ελεγες ζωή μου

Βαρέθηκα βαρέθηκα στην άλλη άκρη βρέθηκα
χωρίς να καταλάβω
εσύ που μ΄έλεγες Θεό με βλέπεις σαν κοινό θνητό
με βλέπεις σαν τον σκλάβο

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΑΠΟΨΕ ΒΓΕΣ

Απόψε βγες απ΄την αγάπη που σου φόρεσα
από τα ρούχα που σου αγόρασα να σου ζεσταίνουν το κορμί
Απόψε βγες απ΄τις στιγμές που μας συνόδεψαν
απ΄τις χαρές που δε σου άξιζαν κι όμως τις ζήσαμε μαζί

Απόψε βγες απ΄τη ζωή μου απόψε βγες
κι απ΄της καρδιάς το σπίτι
εγώ έχω ζήσει δυο ζωές,έχω ζήσει δυο ζωές
και πάω για την τρίτη
Απ΄τη ζωή μου απόψε βγες
κι απ΄της καρδιάς το σπίτι
εγώ έχω ζήσει δυο ζωές,έχω ζήσει δυο ζωές
και πάω για την τρίτη

Απόψε βγες απ΄την αγάπη που σου φόρεσα
από τα όχι που δεν μπόρεσα ποτέ σε σένανε να πω
Απόψε βγες από το ψέμα που σε γέμισε
από το σπίτι που σε δέχτηκε μ΄ένα χαμόγελο γλυκό

Απόψε βγες απ΄τη ζωή μου απόψε βγες
κι απ΄της καρδιάς το σπίτι
εγώ έχω ζήσει δυο ζωές,έχω ζήσει δυο ζωές
και πάω για την τρίτη
Απ΄τη ζωή μου απόψε βγες
κι απ΄της καρδιάς το σπίτι
εγώ έχω ζήσει δυο ζωές,έχω ζήσει δυο ζωές
και πάω για την τρίτη

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΝΥΧΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

Νύχτα Σαββάτου
κι εγω είμαι του θανάτου
πίνω μια θάλασσα φαρμάκια και πιοτά
κι εσυ απόψε ξενυχτάς στην αγκαλιά του
και κάνεις έρωτα με φώτα χαμηλά

κι εγω
σαν τρελός οδηγω
σ' ένα αμάξι ανοιχτό
με χειμώνα καιρό

Γελώ
μα δεν ξέρω αν ζω
ανηφόρα η ζωή
κατηφόρα εγώ

Νύχτα Σαββάτου
κι εγω είμαι του θανάτου
κάποιος απέναντυ με βλέπει κι απορεί
λέει αυτός δεν είναι απόψε στα καλά του
ετσι όπως τρέχει κι όπως πάει θα σκοτωθεί

κι εγω
σαν τρελός οδηγω
σ' ένα αμάξι ανοιχτό
με χειμώνα καιρό

Γελώ
μα δεν ξέρω αν ζω
ανηφόρα η ζωή
κατηφόρα εγώ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΟΥΤΕ ΚΡΥΟ ΟΥΤΕ ΖΕΣΤΗ

Έχει ο έρωτας τερτίπια αγωνίες και ξενύχτια
και χαρές και μοναξιά
μα εσύ δεν έχεις άκρη μια χαρά και δέκα δάκρυ
που θα πάει τελικά

Ούτε κρύο ούτε ζέστη δε σε βρίσκω πουθενά
σ΄αγαπώ Χριστός Ανέστη λες και τα Χριστούγεννα
Πάλι μόνος μου τα ίδια κι είμαι σαν δεκάρα τρύπια
που την είχανε παλιά
κι αν τη βρίσκαμε στο χώμα δεν την μάζευαν
ακόμα ούτε αδέσποτα σκυλιά

Έχει ο έρωτας τερτίπια παραμύθι και αλήθεια
και χιλιάδες μυστικά
μα εσένα δε σε πιάνω μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά

Ούτε κρύο ούτε ζέστη δε σε βρίσκω πουθενά
σ΄αγαπώ Χριστός Ανέστη λες και τα Χριστούγεννα
Πάλι μόνος μου τα ίδια κι είμαι σαν δεκάρα τρύπια
που την είχανε παλιά
κι αν τη βρίσκαμε στο χώμα δεν την μάζευαν
ακόμα ούτε αδέσποτα σκυλιά

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΣΗΜΕΡΑ ΚΛΑΙΜΕ ΧΩΡΙΣΤΑ

Πεθύμησα για να σε δω στη μέση του χειμώνα
Και ανεμίζω σαν μωρό του έρωτα χιτώνα
Έξω απ' το σπίτι σου περνώ κι ακούω ησυχία
Μια καληνύχτα να σου πω να σε κεράσω ευτυχία

Σήμερα κλαίμε χωριστά με τα παράθυρα κλειστά
καθένας στη γωνιά μας
Έχει στενέψει η αγκαλιά το μόνο πράγμα που χωράει
είναι η μοναξιά μας, είναι η μοναξιά μας
Αχ, σήμερα κλαίμε χωριστά

Πεθύμησα το ραντεβού το πρώτο το φιλί μας
Τον ήχο του κυνηγητού απ' έξω απ' την αυλή μας
Έχει αλλάξει η γειτονιά κι ο κόσμος και τα σπίτια
Και μου θυμίζουν ξενιτιά κι ας είναι δίπλα δίπλα

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

Σου αφήνω ένα γλυκό φιλί στο στόμα
κι ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο στρώμα
το κορμί σου στο κορμί μου εγώ φοράω
ξεκινάω για δουλειά και σ΄αγαπάω,μάτια μου
Σου έχω έτοιμο καφέ και στη κουζίνα
με τη ζάχαρη απ΄τα γλυκά σου χείλια
και στη πόρτα ένα σημείωμα από πίσω
σ΄αγαπώ και δε θ΄αργήσω να γυρίσω, μάτια μου

Δε με νοιάζει αυτό που ζω αν θα κρατήσει
ένα ξέρω η ζωή μου έχει γεμίσει
κι όλο κάνω το σταυρό μου μέσα στ΄αυτοκίνητό μου
πάω στον προορισμό μου μα αλλού είναι το μυαλό μου
στην εικόνα σου που τόσο αγαπώ,μάτια μου
αχ μάτια μου...

Ανοιχτό θα έχω το τηλέφωνό μου
στη δουλειά το σταθερό και κινητό μου
να σ΄ακούσω να μου πεις μια καλημέρα
να μου φτιάξεις την υπόλοιπη τη μέρα,μάτια μου

Δε με νοιάζει αυτό που ζω αν θα κρατήσει
ένα ξέρω η ζωή μου έχει γεμίσει
κι όλο κάνω το σταυρό μου μέσα στ΄αυτοκίνητό μου
πάω στον προορισμό μου μα αλλού είναι το μυαλό μου
στην εικόνα σου που τόσο αγαπώ,μάτια μου
αχ μάτια μου...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ ΕΣΥ

Μα πως καταφέρνω εγώ να σωπαίνω
xωρίς να μιλάω χωρίς να ανασαίνω
Στους 4 τοίχους να είμαι κλεισμένος
Με φώτα..με ήχους και αφηρημένος
Η τρέλα φωνάζει απ έξω απ την πόρτα
προτού μου ανοίξεις τον έρωτα ρώτα
Μα τι να ρωτήσω σ αυτή μου τη φάση
Ακόμα κι ο έρωτας μ έχει ξεχάσει

Και μόνο η σιωπή σε κάθε γωνία
μου λέει γελαστή με μια ειρωνεία...
Δικός μου είσαι εσύ...δικός μου είσαι εσύ...

ΕΓΩ.. σε ορίζω...ΕΓΩ ..σε διατάζω...
ΕΓΩ...σ' αγαπάω και σ' εξουσιάζω...
ΕΓΩ..σε θυμώνω...ΕΓΩ ...σε τρελαίνω...
ΕΓΩ...σε σκοτώνω...ΕΓΩ...σ' ανασταίνω...
ΕΓΩ.. σε ορίζω...ΕΓΩ ..σε διατάζω...
ΕΓΩ...σ' αγαπάω και σ' εξουσιάζω...
ΕΓΩ..σε θυμώνω...ΕΓΩ ...σε τρελαίνω...
ΕΓΩ...σε σκοτώνω...ΕΓΩ...σ' ανασταίνω...
Σιωπή μου εσύ....
Σιωπή μου εσύ....

Ανοίγω συρτάρια με φωτογραφίες...
παλιές μας στιγμές..με φωνές...φασαρίες...
και τώρα μονάχος να βάζω στο στόμα...
ποτήρια γεμάτα με κίτρινο χρώμα....
Και μόνο η σιωπή σε κάθε γωνία.
μου λέει γελαστή μια ειρωνεία...
Δικός μου είσαι εσύ...δικός μου είσαι εσύ...

ΕΓΩ.. σε ορίζω...ΕΓΩ ..σε διατάζω...
ΕΓΩ...σ' αγαπάω και σ' εξουσιάζω...
ΕΓΩ..σε θυμώνω...ΕΓΩ ...σε τρελαίνω...
ΕΓΩ...σε σκοτώνω...ΕΓΩ...σ' ανασταίνω...
ΕΓΩ.. σε ορίζω...ΕΓΩ ..σε διατάζω...
ΕΓΩ...σ' αγαπάω και σ' εξουσιάζω...
ΕΓΩ..σε θυμώνω...ΕΓΩ ...σε τρελαίνω...
ΕΓΩ...σε σκοτώνω...ΕΓΩ...σ' ανασταίνω...
Σιωπή μου εσύ....
Σιωπή μου εσύ....

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΣΩΘΗΚΑ

Την παλιά ζωή μου πέταξα
στη φωτιά σου και την έκαψα
από σένανε κρατήθηκα
νιώθω πως ξαναγεννήθηκα
και πετώ ξανά στα σύννεφα
βρήκα αυτό που χρόνια γύρευα σώθηκα

Μες τα μάτια σου που λάτρεψα
την αγάπη ανακάλυψα
βρήκα χώρο στον παράδεισο
και το μαύρο μου πουκάμισο
να τ΄αλλάξω τώρα μπόρεσα
το χρωματιστό μου φόρεσα, σώθηκα

Και ταξιδεύουμε εκεί που το λέμε αδύνατο
μ΄ένα λευκό της αγάπης ποδήλατο
Με τη πρώτη παραδόθηκα
και ολόκληρος σου δόθηκα
κάνω σχέδια και όνειρα ,σώθηκα
και τα βλέπω όλα αλλιώτικα
και τα βλέπω όλα ρόδινα
θαλασσιά λευκά και κόκκινα σώθηκα

Την παλιά ζωή μου πέταξα
στη φωτιά σου και την έκαψα
κλείνω πόρτες και παράθυρα
σ΄ένα κόσμο που δεν άντεχα
στην αγάπη σου γαντζώθηκα
κι απ΄το τίποτα νεκρώθηκα, σώθηκα

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - Ολοκαύτωμα

Ξημερώθηκα χωρίς να κλείσω μάτι
να σε σκέφτομαι απόψε στο κρεβάτι
Κοίτα πράγματα που κάνει η αγάπη
Αναγκάστηκα να πάρω μέχρι χάπι

Και σηκώθηκα και πάλι
μεσ' το μαύρο μου το χάλι
Και περπάταγα στο σπίτι
σαν το φάντασμα

Μάζεψα τα πράγματά σου
και τα ρούχα τα δικά σου
να τους βάλω δυναμίτη
τα χαράματα

Θέλω να σ΄εκδικηθώ
και μαζί τους να καώ
και να γίνω ολοκαύτωμα για σένα

Βρίσκω κάτι σημειώματα δικά σου
και τρελαίνομαι με τα γραφόμενά σου
Μα δεν άντεξα και μέσα μου ξεσπάω
Στο καλάθι των αχρήστων τα πετάω

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ

Μη με ρωτάς τι΄ναι αυτό που με κάνει να σ΄αγαπώ
μη με ρωτάς δεν υπάρχουνε λόγια για να σου πω
κι αν δεν πιστεύεις κοίτα μέσα μου βαθιά
αυτή η αγάπη και τα όρια ξεπερνά
Μη με ρωτάς το ταξίδι αντέχεις αν μπορείς
μη με ρωτάς ό,τι ψάχνεις στα μάτια μου θα δεις
κι αν δε σου φτάνει ρώτησέ τη την καρδιά
ποιος είναι ο λόγος που την κάνει να χτυπά

Σε θέλω και τρελαίνομαι χωρίς εσένα σκέφτομαι
πως η ζωή μου δεν υπάρχει
μόνο εσένα θέλω να΄χει
όλη η ζωή μου είσαι εσύ μονάχα εσύ
Σε θέλω και τρελαίνομαι πεθαίνω κι ανασταίνομαι
και θα σου πω και την ουσία
αυτό που έχει σημασία
είναι η αγάπη που δεν τέλειωσε ποτέ

Μη με ρωτάς που θα πάμε αν τελειώσει αυτή η ζωή
μη με ρωτάς αγκαλιά θα μας βρει αυτή η στιγμή
κι αν θα γυρίσουμε ξανά στον κόσμο αυτό
θα΄χω για σένα δυο ζωές να σ΄αγαπώ

Σε θέλω και τρελαίνομαι χωρίς εσένα σκέφτομαι
πως η ζωή μου δεν υπάρχει
μόνο εσένα θέλω να΄χει
όλη η ζωή μου είσαι εσύ μονάχα εσύ
Σε θέλω και τρελαίνομαι πεθαίνω κι ανασταίνομαι
και θα σου πω και την ουσία
αυτό που έχει σημασία
είναι η αγάπη που δεν τέλειωσε ποτέ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ 2009 - Συμπέρασμα ένα

Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος

Γιατί κάθε νύχτα να πέφτω στης σκέψης τα δίχτυα
να χάνομαι μεσ΄το μυαλό μου ταξίδια να κάνω στο χτες
Γιατί κάθε νύχτα να ψάχνω να βρω την αλήθεια
να βάζω φωτιά στ΄όνειρό μου με ψέματα και ενοχές

Ο κόσμος φοβάται ή μήπως εγώ
μη τύχει και δε ξημερώσει
μα κι αν ξημερώσει θ΄αγαπώ
το χέρι που μ΄έχει σκοτώσει
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
μονάχος μου παίζω σ΄αυτή τη σκηνή
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
βαριά τιμωρία μεγάλη ποινή

Γιατί κάθε νύχτα να λέω στην τύχη μου ρίχτ΄τα
τα ζάρια σου τα φυλαγμένα που πάντα κερδίζεις εσύ
Γιατί κάθε νύχτα να λέω στο φως καληνύχτα
κουβέντα να πιάνω με σένα και να μ΄απαντάει η σιωπή

Ο κόσμος φοβάται ή μήπως εγώ
μη τύχει και δε ξημερώσει
μα κι αν ξημερώσει θ΄αγαπώ
το χέρι που μ΄έχει σκοτώσει
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
μονάχος μου παίζω σ΄αυτή τη σκηνή
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
βαριά τιμωρία μεγάλη ποινή

ΙΤΑΛΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟ

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Καλό Νοέμβρη σε όλους....

και ειδικά για τους απολυμένους συναδέλφους από τον Σαρακάκη ...

ΜΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ...

ΗΡΘΕ ΠΑΛΙ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ

Μετά από πολύ καιρό πάλι εδώ.
Τι έπρεπε να γίνει για να ξαναγυρίσω;
Έπρεπε να'χω κάτι να πω.
Έπρεπε να χειμωνιάσει.
Ας αρχίσουμε με ένα αγαπημένο τραγούδι.




Πάνω σ' ένα γράμμα τ' όνομά σου,
Κάτι ξανά θυμήθηκες και κλαις.
Μαζεύεις βιαστικά τα πράγματά σου,
όλα για μας τελειώσανε μου λες.

Και δεν μπορείς να το δεχτείς πως στη ζωή μας
νύχτωσε τόσο νωρίς.
Και δεν μπορείς να λες μετά
πως τώρα εμείς οι δυο θα ζούμε χωριστά.

Ήρθε πάλι ο χειμώνας στη καρδιά σου
ένα σύννεφο που έφερε βροχή.
Μα όταν βλέπεις καλοκαίρια στα όνειρά σου,
θα 'ναι οι μέρες που περάσαμε μαζί εγώ κι εσύ.

Λες ένα γεια και στέκεσαι στη πόρτα,
σαν ψέματα σου φαίνονται όλα αυτά.
Πως θα 'θελες να είμαστε όπως πρώτα
μα τώρα είναι πια πολύ αργά.

Και δεν μπορείς να το δεχτείς πως στη ζωή μας
νύχτωσε τόσο νωρίς.
Και δεν μπορείς να λες μετά
πως τώρα εμείς οι δυο θα ζούμε χωριστά

Μην αφήσεις το χειμώνα να έρθει στην καρδιά σου. Κράτησε σε παρακαλώ την άνοιξη στην καρδιά σου.Το έχεις ανάγκη. Όλοι έχουμε ανάγκη την άνοιξη στην καρδιά μας.
Ο χειμώνας έξω είναι ωραία να έρθει. Μέσα μου δεν θα τον αφήσω να πλησιάσει.

ΩΡΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ μέρος 2o

Θεατρική παράσταση τώρα. Δον Κιχώτης στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης.
Ωραία παράσταση με ακόμα πιο ωραία μουσική του Θάνου Μικρούτσικου.
Απο το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, σε διασκευή- σκηνοθεσία Γιάννη Καραχισαρίδη, με τον Γιώργο Κιμούλη στο ρόλο του Δον Κιχώτη και τον Δημήτρη Πιατά στο ρόλο του Σάντσο. Τα κοστούμια είναι του Γιάννη Μετζικώφ. Στο ρόλο της Δουλτσινέα η Κλειώ Δανάη Οθωναίου.

Έπαιζαν επίσης: Γιώργος Ζιόβας, Ισίδωρος Σταμούλης, Γιώργος Γιαννόπουλος, Σταυρούλα Σπυρίδωνος, Θοδωρής Προκοπίου, Βασίλης Πουλάκος, Μαρία Παπαγιαννάκη, Μιχάλης Σάκκουλης, Γιάννης Μυλωνάς.

Ωραία βραδιά επίσης αν και πολύ στριμωγμένοι λόγω ... αθρόας προσέλευσης κοινού

Μια απο τις αξέχαστες στιγμές του καλοκαιριου

Συναυλία Χρήστου Θηβαίου - Γιάννη Χαρούλη

Στιγμές από τη συναυλία από ανθρώπους που την παρακολούθησαν μαζί με εμένα.
Κόσμος πολύς στο θέατρο Βράχων Βύρωνα. Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009.
Βραδιά καταπληκτική, ατμόσφαιρα τέλεια, νεολαία με ποιοτικές μουσικές επιλογές.
Χαίρεσαι να βρίσκεσαι ανάμεσά τους.
Επειδή θέλω καθημερινά να ζω αυτές τις στιγμές δανείζομαι τα καταπληκτικά για live βίντεο...

Μου έλειψες blogάκι μου!!!
Που ήμουν; Εδώ ήμουν. Ξέρεις όμως κάτι. Δεν ήξερα για ποιόν λόγο να γράψω.
Έγιναν πολλά από την τελευταία ανάρτηση. Όχι σημαντικά ίσως. Τελείωσα τις καλοκαιρινές διακοπές, συνέχισα την πολιτιστική μου μόρφωση και διασκέδαση βεβαίως-βεβαίως, με συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις στα γύρω φεστιβάλ, έβαλα κάποια τάξη ξανά στη ζωή μου και τώρα ξανά τα κεφάλια μέσα. Πιστή στα καθήκοντα μου, με μοναδική συντροφιά κάποιο βιβλίο για να ξεφεύγω, κάποιο τραγούδι για να ταξιδεύω (όπως το καινούργιο του Πλιάτσικα, άκουσέ το παρακάτω) και όποτε βρω διαθέσιμο υπολογιστή θα ρίχνω και καμμιά πενιά στο blogάκι μου.

Ο Ξενοδόχος και η πόρνη

"Την παρακάτω παραβολή την αλίευσα από την τοπική εφημερίδα της Κεφαλονιάς «Νυστέρι» και σας την παραθέτω.

«Κρίση έπληξε το χωριό που ζει από τον τουρισμό. Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι, ο ένας δανείζεται από τον άλλο. Ο καιρός περνά, άσχημα, ώσπου έρχεται κάποιος τουρίστας και ζητάει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του χωριού. Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 ευρώ. Ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη στον οποίο χρωστάει 100 ευρώ. Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και το πάει στον τσοπάνη που τον εφοδιάζει με κρέατα. Ο τσοπάνης με τη σειρά του το πάει στο βενζινοπώλη κι αυτός με τη σειρά του στην πόρνη του χωριού που της χρωστάει κάποιες ώρες που πέρασαν μαζί. Εκείνη με τη σειρά της το πάει στο ξενοδόχο, που του χρωστούσε από τις κρατήσεις δωματίου για τους πελάτες της. Μόλις άφησε η επί χρήμασι εκδιδόμενη το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν, κατέβηκε ο τουρίστας και λέει στον ξενοδόχο ότι άλλαξε γνώμη και θα φύγει. Ο ξενοδόχος του έδωσε πίσω τα 100 ευρώ. Κανείς δεν κέρδισε, κανείς δεν έχασε, δεν υπήρξε εισόδημα και όλα τα χρέη ξεπληρώθηκαν. Τι μάθαμε από αυτή την ιστορία. Δεν είναι απαραίτητα το άγριο κυνήγι του κέρδους, το άγχος, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, η ανεργία, η αλληλοεξόντωση, η φτώχια όταν το χρήμα κυκλοφορεί σωστά. Τόσο απλό είναι. Μόνο που οι κυβερνήσεις μετατρέπουν το χρήμα σε εμπόρευμα, το δίνουν στους εμπόρους-τραπεζίτες και αυτοί μας βάζουν και τρέχουμε. Ο ξενοδόχος, οι χωριανοί ακόμη και η πόρνη συνεισφέρουν. Το ρόλο του τροφοδότη-τουρίστα έπρεπε να παίζουν οι τράπεζες και το κράτος. Αυτοί όμως αντί να τροφοδοτούν με χρήμα την αγορά, αφαιρούν."

Σημειώσεις του Βασίλη Γούλα από το "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ"

Αγένεια και ακρίβεια στο εστιατόριο του camping TRITON II στην Πλάκα Δρεπάνου Ναυπλίου

Καλοκαίρι, διακοπές, θάλασσα, camping.
Μέχρι τώρα ήξερα ότι το camping είναι ένας τρόπος διακοπών που πολλοί το προτιμούν, άλλοι από άποψη (για να είναι κοντά στη φύση, να κάνουν τη ζωή τους διαφορετική από την καθημερινότητα των τοίχων, να μπορούν πιο εύκολα να γνωρίσουν ανθρώπους της ίδιας αντίληψης κλπ) και άλλοι για οικονομικούς λόγους γιατί οι διακοπές στο camping στοιχίζουν πιο φτηνά. Αυτά ήξερα εγώ, αν κάνω λάθος διόρθωσέ με. Δεν χάναμε δε ευκαιρία να επισκεφτούμε τα εστιατόρια των camping γιατί συνήθως έχουν χαμηλές τιμές.
Την περασμένη Κυριακή κάναμε μια εκδρομή στο Ναύπλιο. Αφού κάναμε μια περιήγηση στις παραλίες της περιοχής (το Τολό θύμιζε Ερμού παραμονές Χριστουγέννων,τόσο κόσμο είχε)
καταλήξαμε σε μια παραλία όχι την καλύτερη, την πιό ήσυχη.




Μετά το μπάνιο πηγαίνουμε στο εστιατόριο ενός camping της περιοχής.
Η υπεύθυνη εκμεταλευόμενη την μοναδικότητα του εστιατορίου της στην περιοχή δεν μας άφησε ούτε τον κατάλογο να διαβάσουμε για να παραγγείλουμε. Με χαρακτηριστική αγένεια μας είπε 2-3 έτοιμα φαγητά από τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι κατά κάποιο τρόπο να παραγγείλουμε. Δε μπορώ να πω για τήν ποιότητα του φαγητού, ούτε για την ποσότητα. Εκείνο που έχω να πω είναι ότι μόλις ακουμπήσαμε τα πηρούνια μας κάτω
αμέσως ήρθε η αγενέστατη υπεύθυνη μας ρώτησε "ευγενικά" αν μας άρεσε το φαγητό και αν δε θέλαμε κάτι άλλο να μας φέρει το λογαριασμό. Η αλήθεια είναι ότι κόσμος πολύς περίμενε αλλά εμείς δεν είχαμε προλάβει να καταπιούμε την τελευταία μπουκιά μας.
Το κατάπιαμε κι αυτό μαζί με τη μπουκιά μας αλλά εκείνο που δεν κατάπιαμε είναι το σύνολο του λογαριασμού.
Η κυρία χρέωσε 1€ ανά άτομο μια λεπτή φέτα ψωμί, υποχρεωτικά ένα μπουκάλι νερό που δεν το ανοίξαμε, 0,01€ τον λογαριασμό (αυτό πρώτη φορά το συνάντησα) και άκουσον-άκουσον 3,5€ ναι 3,5€ το μπουκάλι τη μπύρα.
Θα μου πεις τώρα είναι ακριβή;
Ναι για εστιατόριο camping μου φαίνεται πάρα πολύ ακριβή. Εδώ σε πολυτελή ξενοδοχεία με ημιδιατροφή η τιμή που πληρώνεις τη μπύρα στην τραπεζαρία είναι πολύ φτηνότερη.
Και όταν ρωτήσαμε αυτή την κυρία για την τιμή μας απάντησε με ύφος "ναι, τόσο τις έχουμε".
Άντε τώρα να ξεγελαστείς με την παρέα και να αρχίσεις να πίνεις μπύρες.




Το εστιατόριο για να μη την πατήσετε είναι το TRITON II του ομώνυμου camping στην Πλάκα Δρεπάνου Ναυπλίου.
Αγένεια και ακρίβεια σε όλο της το μεγαλείο.

Αυγουστιάτικο φεγγάρι το μυαλό μου το'χεις πάρει....

Η πανσέληνος του Αυγούστου πλησιάζει.
Τι θα κάνεις εκείνο το βράδυ το μοναδικό μέσα στο καλοκαίρι.
Όπου κι αν είσαι εκείνη τη νύχτα πέρασέ την ξεχωριστά.

Οι χώροι που θα φιλοξενήσουν εκδηλώσεις είναι οι εξής:

ΑΤΤΙΚΗ

* Αρχαιολογικός χώρος Μαραθώνα: Ωδείο Ν. Μάκρης.

* Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων: Ηλ. Ανδριόπουλος - Ν. Βενετσάνου.


* Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο: Λίνος Κόκοτος στο πιάνο.
* Νομισματικό Μουσείο: Lyrae Cantus.
* Επιγραφικό Μουσείο: μουσική με ηχοσύστημα.
* Εφορεία Αρχαιοπωλείων: προβολή της ταινίας «Στέλλα».




ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

* Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών: Ορχήστρα Πατρών.
* Αρχαία Κόρινθος: κλασική μουσική.
* Αρχαία Νεμέα: κλασική μουσική.
* Αρχαία Σικυώνα: κλασική μουσική.
* Παλαμήδι: Φοίβος Δεληβοριάς.
* Αρχαιολογικό Μουσείο Τρίπολης: τζαζ.
* Μυστράς: Θάνος Μικρούτσικος, Ρίτα Αντωνοπούλου και Κώστας Θωμαΐδης.
* Αρχαία Ολυμπία: ΚΕΛΣΟΣ.
*Κάστρο Μεθώνης: Αλίκη Καγιαλόγλου.
* Κάστρο Πύλου: παράσταση ΔΗΠΕΘΕ Βόλου «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο.
* Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας: «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γ. Ρίτσου συνοδεία πιάνου.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
* Αρχαία Αγορά Θεσσαλονίκης (Ωδείο): Υπόγεια Ρεύματα.
* Επταπύργιο: Ensemble.
* Πύργος Ουρανούπολης: Μανώλης Μητσιάς.
* Αρχαιολογικός χώρος Έδεσσας: Δημοτικό Ωδείο Γιαννιτσών.
* Αρχαιολογικός χώρος Καλής Βρύσης Δράμας: Αρετή Κετιμέ.
* Νεκρόπολη Αιανής: Μπάμπης Τσέρτος.
* Ελληνιστική πόλη Φλώρινας: μουσική βραδιά.
* Ι. Ναός Παναγίας Κουμπελίδικης: Senza Quartetto.


ΗΠΕΙΡΟΣ-ΕΠΤΑΝΗΣΑ

* Κάστρο Ιωαννίνων (Ιτς Καλέ): Ηλίας Λούγκος.


* Αρχαιολογικός χώρος Νικόπολης: Μανώλης Ρασούλης - Ορφέας Περίδης.
* Πύργος Ραγίου (Θεσπρωτία): Γιάννης Κούτρας.


ΘΕΣΣΑΛΙΑ

* Βυζαντινό κάστρο Τρικκαίων: τραγούδια πανσελήνου.


* Κάστρο Σκήτης Δήμου Μελιβοίας.
* Αρχαιολογικό Μουσείο Αλμυρού.

ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ-ΕΥΒΟΙΑ


* Αρχαιολογικό Μουσείο Χαιρώνειας: Δημήτρης Μπάσης και Γιώτα Νέγκα.
* Κάστρο Λαμίας: Σαβίνα Γιαννάτου και Primavera en Salonico.
* Κάστρο Αμφισσας: «Το φεγγάρι κάνει βόλτα» με τους «Ιχνηλάτες».
* Φρούριο Καράμπαμπα Χαλκίδας: Ελένη Τσαλιγοπούλου.
* Αρχαιολογικός χώρος Φούρκας Σκύρου: συναυλία.


ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ - ΚΡΗΤΗ

* Αρχαιολογικός χώρος Πολιόχνης: έντεχνο λαϊκό τραγούδι.


* Κάστρο Μήθυμνας: Χορευτικό κέντρο νεότητας του δήμου.
* Ωδείο Ακρόπολης Ρόδου: «Απολογία του Σωκράτη» (απαγγελία καθ. Γιάννη Σιμωνίδη).
* Αρχαιολογικός χώρος Λατούς: Ross Daily.
* Αρχαιολογικός χώρος Απτέρας: Χειμερινοί Κολυμβητές.
* Ενετικά τείχη Χανίων: συναυλία Sinfonietta υπό τη διεύθυνση με τον Αλ. Μυράτ.

Χωρίς μουσικές εκδηλώσεις, αλλά ανοιχτοί θα παραμείνουν ώς τη μία μετά τα μεσάνυχτα οι εξής χώροι και μνημεία: Ακρόπολη, Σούνιο, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Δήλος, Δωδώνη, Νεκρομαντείο, Ορράος, Αμφίπολη, Ιερό Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη, Άβδηρα, Ζώνη, Νέα Αγχίαλος, Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου, Λουτρά Παραδείσου, Ελέα Παραμυθίας, Ντολιάνη Παραποτάμου, Γιτάμη Φιλιατών, Ακρόπολη Προέρνας, Αρχαιολογική Συλλογή Ελάτειας, Κάστρο Ακροκορίνθου, Μέσα Λέσβου, Θέρμη, Εμποριό, Αρχοντίκι Ψαρών, Κάστρο Μυτιλήνης, Ηραίο Σάμου, Ύρια Νάξου, Κιόνια Τήνου, Μουσείο Προϊστορικής Θήρας, Ακρόπολη Νισύρου, Μουσεία Καλύμνου, Κω, Καρπάθου, Αστυπάλαιας, Λέρου, Σύμης, Καστελλόριζου .

Μερικά απο τα πολλά τραγούδια που γράφτηκαν για το φεγγάρι του Αυγούστου:

Να' μαστε πάλι μαζί.

Έχω μια βδομάδα που έχω γυρίσει από τις διακοπές και ήδη άρχισα να νοσταλγώ εκείνες τις μέρες. Όπως τα είχαμε προγραμματίσει έγιναν όλα.
Αθήνα - Επίδαυρος - Σπιάντζα - Φοινικούντα - Σπιάντζα - Αθήνα (μέχρι εδώ πληρώσαμε.
Μπάνια έκανα όχι όσα θα ήθελα γιατί η θάλασσα στη Σπιάντζα μόλις με βλέπει παθαίνει ταραχή και τρελαίνεται στο κύμα, Μαϊάμι σου λέω.

Η Φοινικούντα καταπληκτική μόνο που ήταν πολύ κρύα εκείνες τις μέρες. Παρέες πολλές και καλές. Στη Φοινικούντα διοργάνωσα και ένα πάρτυ γενεθλίων του γιού μου σε ένα καταπλητικό σπίτι που είχαμε νοικιάσει. Τέτοιες ανέσεις ούτε στο εξοχικό μου δεν έχω. Εκεί ήταν και άλλοι φίλοι και δικοί μας και του παιδιού και έτσι περάσαμε πολύ ωραία.

Στα καλλιτεχνικά τώρα. Συναυλία του Μισέλ Καμίλο στην Επίδαυρο τέλεια.
Πολύ καλή συναυλία των Locomondo στην Κυπαρισσία.
Τη συναυλία του Μικρούτσικου δεν την παρακολουθήσαμε γιατί αφ'ενός δεν καταφέραμε να μάθουμε στον Πύργο που γίνεται και αφ'ετέρου δεν αγχωθήκαμε γιατί εκείνες τις μέρες ανακοινώθηκε το πρόγραμμα από το Φεστιβάλ Βύρωνα στο θέατρο Βράχων και είδαμε ότι θα έρθουν και στην πόρτα μας οπότε θα την παρακολουθήσουμε εδώ.

Μερικές φωτογραφίες που θυμίζουν στιγμές από Φοινικούντα.

το κλασσικό ποδοσφαιράκι για μικρούς και μεγάλους

ο καπετάνιος του γλυκού νερού και το ... πλήρωμα

η τούρτα γενεθλίων του μεγάλου μας πιανίστα

(όχι καλέ του Μισέλ Καμίλο, του Γιώργου Μπερερή)

ο μπουφές γενεθλίων

μπαμπάς και κόρη σε extreme sports (πρόσεχε μη πέσεις από το πεζοδρόμιο)

Μπάνια και θεάματα....

Σήμερα αρχίζουν οι διακοπές.
Σταθμός πρώτος Επίδαυρος.
Σήμερα το βράδυ,συναυλία στη μικρή Επίδαυρο, ο Michel Camilo...




Στο μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου (πρώην Νέα Επίδαυρος), θα δοθούν (10,11/7, 9 μ.μ.) οι συναυλίες του φημισμένου πιανίστα - συνθέτη Μισέλ Καμίλο, με το τζαζ τρίο του. Η δεξιοτεχνία συναντά τη φαντασία, το πάθος και τη δυτική κλασική μουσική. Τα χέρια του Μισέλ Καμίλο περνάνε αστραπιαία από την τζαζ στην κλασική μουσική. Ο Μισέλ Καμίλο σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο της Δομινικανής Δημοκρατίας. Στα 16 του έγινε μέλος της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της πατρίδας του. Συνέχισε σπουδές στη Ν. Υόρκη. Διετέλεσε για πέντε χρόνια μαέστρος του «Dominican Republic's Heineken Jazz Festival» στην πατρίδα του. Συνθέσεις του έχουν ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, ο Ντίζι Γκιλέσπι και οι αδελφές Λαμπέκ. Εχει εμφανιστεί ως σολίστ με περίφημες ορχήστρες (National Symphony Orchestra, Cleveland Orchestra, Los Angeles Philharmonic, Atlanta Symphony, Copenhagen Philharmonic, BBC Symphony Orchestra, National Symphony Orchestra (Δομινικανή Δημοκρατία), Gran Canaria Philharmonic, National Symphony Orchestra (Ισπανία), κ.ά. Προς τιμήν του, η Σχολή Καλών Τεχνών «Duke Ellington» και το Κολλέγιο Berklee θέσπισαν την «Υποτροφία Πιάνου Michel Camilo» για ταλαντούχους νέους που θέλουν να συνεχίσουν σπουδές τζαζ μουσικής.




Είμαι σίγουρη οτι θα είναι μια καταπληκτική εμπειρία.

Στη συνέχεια ταξίδι στην πλευρά της Πελοπονήσου που βρέχεται από το
Ιόνιο Πέλαγος. Σπιάντζα την ξέρει κανείς;

Λίγες μέρες στη Φοινικούντα Μεσσηνίας για να συναντηθούμε με φίλους
Επιστροφή στη Σπιάτζα και στις25 Ιουλίου μια ακόμα συναυλία για φέτος
στα πλαίσια του Alfios River Festival

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ 2009

24 Ιουλίου Φίλιππος Πλιάτσικας

25 Ιουλίου Θάνος Μικρούτσικος - Μίλτος Πασχαλίδης - Ρίτα Αντωνοπούλου

30 Ιουλίου Γιάννης Αγγελάκας - MEGAVAT - Sunny side of the razor , B-Sides , Feel in

31 Ιουλίου Inactive Messiah ,Technolorgy, Siva Six , Meanie Geanies, Lucky Funeral, Vibratore Bizarro,Glimmer Void

1 Αυγούστου Locomondo, Λεωνίδας Μπαλάφας, Τέλος Πάντων, Delightful

8 Αυγούστου Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Δημήτρης Σταρόβας,Αλκ. Κωνσταντόπουλος,Ζ. Αρβανιτίδη - Eλεύθερη Πτώση


για περισσότερες πληροφορίες http://www.alfiosfestival.gr/

και ύστερα επιστροφή στην καθημερινότητα η οποία πότε δεν θα φύγει από το μυαλό μου.

Καλό καλοκαίρι σε όλους μας και καλή αντάμωση.

Τι είναι η παγκοσμιοποίηση ;

ΕΡΩΤΗΣΗ: ποια είναι η πραγματική έννοια της
παγκοσμιοποίησης ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ο θάνατος της πριγκίπισσας Dianna

ΕΡΩΤΗΣΗ : Γιατί;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ :Μια αγγλίδα πριγκίπισσα με έναν αιγύπτιο
φίλο τράκαραν σε ένα γαλλικό τούνελ με ένα γερμανικό
αυτοκίνητο που είχε ολλανδική μηχανή, το οποίο
οδηγούσε μεθυσμένος βέλγος που είχε πιει σκοτσέζικο
ουίσκι. Τους ακολουθούσε ιταλός παπαράτσι, με
ιαπωνική μηχανή. Την οποία πριγκίπισσα εξέτασε αμερικανός
γιατρός, που χρησιμοποιούσε βραζιλιάνικα φάρμακα!!!

Το e-mail αυτό στο στέλνει ένας έλληνας, που
χρησιμοποιεί την τεχνολογία του Βill Γates, και που μάλλον το
διαβάζεις σε εναν κλώνο της IBM, με τσιπακια απο Taiwan, και
κορεατικό monitor που έχουν συναρμολογήσει εργάτες
από το Μπαγκλαντές σε εργοστάσιο της Σιγκαπούρης,
που έχουν μεταφέρει φορτηγά που οδηγούσαν ινδοί, και
αφού τους έκλεψαν ινδονήσιοι αρχικά φορτώθηκαν σε
Σικελιανό πλοία, που ξεφόρτωσαν λαθρομετανάστες
μεξικάνοι και που τελικά πουλήθηκε σε εσένα από εβραίους.....

Αυτό είναι παγκοσμιοποίηση..........

Τύφλα να'χουν οι G8 !!!!!

Στα γρήγορα για JUST7

Μόνο φωτογραφίες από τη συναυλία στο Μπάτη το προηγούμενο Σάββατο γιατί δεν προλαβαίνω για κάτι παραπάνω.










Οι JUST7 BAND ήταν όπως πάντα καλοί , ξεσηκωτικοί , γεμάτοι κέφι.

Όποιος θέλει τους βρίσκει αύριο Πέμπτη στις 10.00 μμ στο
ΕΛΑΙΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ, στο Γκάζι
και κάθε λεπτό στο
http://www.myspace.com/just7band

Jazz βραδιά, Παραλία Μπάτη

Σαββατόβραδο στην παραλία;

E, λοιπόν ναι γιατί υπάρχει λόγος...

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

20.00-23.00: Just7 & Q(liquid)
Jazz βραδιά, Παραλία Μπάτη

Η φρεσκάδα και ο δυναμισμός των 16χρονων και 18χρονων καλλιτεχνών εγγυάται την επιτυχία και την καλή διασκέδαση.





Οι Just7 είναι ένα συγκρότημα από νέα παιδιά που αγαπούν την Jazz και αυτό που αντιπροσωπεύει, με παίξιμο γεμάτο φρεσκάδα και ενθουσιασμό όπως ταιριάζει σε αυτή τη μουσική. Ξεκίνησαν από το Μουσικό Σχολείο Αλίμου και θέλουν να αφήσουν το στίγμα τους στον χώρο που αγαπούν.




Αποτελείται από τους:



Γιώργο Βασιλόπουλο (τρομπέτα),
Βαγγέλη Βασιλόπουλο (φωνή - τρομπόνι),




Ερμή Πάλμα (σαξόφωνο τενόρο),
Αντώνη Λάζο (σαξόφωνο άλτο),



Γιώργο Μπερερή (πιάνο) (ο κανακάρης μου ντε),



Γιάννη Τουμπέκη (ηλεκτρική κιθάρα) και



Θοδωρή Προπονά (τύμπανα).


Δείτε τους και

http://www.myspace.com/just7band



Οι Q(liquid) είναι ένα συγκρότημα από μαθητές των Μουσικών Λυκείων Αλίμου και Ίλιου που αγαπούν την ελληνική εναλλακτική μουσική. Αποτελείται από τους: Νίκο Αντωνόπουλο (κιθάρα), Κατερίνα Κωνσταντίνου (τσέλο) και Γιώργο Σταυρίδη (κρουστά). Τα μουσικά κομμάτια που θα ακουστούν είναι διασκευές αλλά και αυτοσχεδιασμοί.


Θα είμαστε όλοι εκεί.

ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ...

Ένας μπαμπάς μπαίνει στο φαρμακείο μαζί με τον 13χρονο γιο του. Ο γιος βλέπει τα κουτάκια των προφυλακτικών και ρωτάει:
- Τι είναι αυτά, μπαμπά;
Κι ο μπαμπάς, απαντάει ειλικρινά:
- Αυτά, γιόκα μου, τα λένε προφυλακτικά. Οι άντρες τα χρησιμοποιούν για να κάνουν ασφαλές σεξ.
- Ααα.. κατάλαβα!, απαντάει το αγόρι. Μας έδειξαν και στο σχολείο, στο μάθημα της σεξουαλικής αγωγής.
Μετά κοιτάει ένα πακέτο των 3 και ρωτάει:
- Γιατί έχει μόνο 3 αυτό το πακέτο, μπαμπάκα;
- Αυτό, αγόρι μου, είναι για τα παιδιά του γυμνασίου. Ένα για την Παρασκευή, ένα για το Σάββατο κι ένα για την Κυριακή.
Τότε ο μικρός κοιτάει το άλλο πακέτο που έχει μέσα 6.
- Κι αυτό, μπαμπά; Γιατί έχει 6 μέσα;
- Αυτό είναι για τους φοιτητές: δύο για την Παρασκευή, δύο για το Σάββατο και δύο για την Κυριακή.
Τότε ο μικρός βλέπει εκείνο το πακέτο που έχει μέσα 12. Και γεμάτος απορία ρωτάει:
- Κι αυτό, μπαμπά, που έχει μέσα 12;
Κι ο μπαμπάς, αναστενάζει και του εξηγεί:
- Αυτά παιδί μου, είναι για παντρεμένους. Ένα τον Ιανουάριο, ένα τον Φεβρουάριο...

...tell me baby, do you smirt here often?"!!

Smirting: Είναι μια λέξη που αφορά περισσότερο στο ευρωπαϊκό lifestyle και όχι τόσο στο ελληνικό ακόμα. Συγκεκριμένα, στην απαγόρευση του καπνίσματος σε μπαρ και εστιατόρια. Η λέξη smirting, λοιπόν, προέρχεται από τις λέξεις smoking (κάπνισμα) και flirting (φλερτ) και σημαίνει το να βγαίνεις έξω από το μπαρ ή το εστιατόριο όπου δεν μπορείς να καπνίσεις και να κάνεις παρέα με άλλους καπνιστές που τους φλερτάρεις.



Ο όρος επινοήθηκε στη Νέα Υόρκη το 2003 και από κει "εξαπλώθηκε" στην Ιρλανδία την επόμενη χρονιά, όταν εφαρμόστηκαν τα μέτρα για την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους. 'Όσο τα μέτρα αυτά επεκτείνονται σε όλο τον κόσμο (σύντομα, ως γνωστό, και εδώ σε μας), η νέα μόδα επεκτείνεται και αυτή, θέλοντας τους ανθρώπους να φλερτάρουν καθώς καπνίζουν. Μ΄αλλα λόγια...όπου μπαράκι, εστιατόριο, γραφεία εταιριών κτλ., love is in the (smoke) air, όχι μέσα, αλλά έξω από αυτά!!






Κοινωνιολόγοι και σεξολόγοι εξηγούν πως οι smirters (!) νιώθουν θυμό γι΄αυτήν την ιδιότυπη "εξορία" που υφίστανται και θέλουν να μοιραστούν τον καημό τους με κάποιον άλλο, κατά προτίμηση ομοιοπαθή!! Ωστόσο, αυτή η νέα "κοινότητα" εκεί στην "εξορία" έχει και τα...τυχερά της, αφού, σου λέει, στην Ιρλανδία, το 25% των νέων γνωριμιών τα δύο τελευταία χρόνια έχει γίνει μέσω smirting! Μάλιστα είναι τόσο μεγάλη η επιτυχία του "αθλήματος" που πλέον μη καπνιστές για να να βρεθούν δίπλα στους smirters αρχίζουν ακόμα και το κάπνισμα!! (χε χε!)




Αντίστοιχη λέξη είναι το smexting: ο συνδυασμός των λέξεων smoking και texting. Σημαίνει το να στέλνεις γραπτό μήνυμα σε κάποιον από βαρεμάρα την ώρα που καπνίζεις ένα τσιγάρο μόνος σου έξω από ένα μαγαζί όπου δεν επιτρέπεται το κάπνισμα.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΠΥΞ ΛΑΞ

Συμβαίνει μόνο σε μένα άραγε;
Όποιο τραγούδι και να ακούσω κάτι μου θυμίζει.
Όποιο τραγούδι και να ακούσω νομίζω ότι έχει γραφτεί για μένα.
Κάποια λέξη από κάθε τραγούδι μιλάει κατ'ευθείαν στην καρδιά μου η μιλάει για τη ζωή μου η την περιγράφει.

Ο καφές σου έχει κρυώσει
και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες
σε θυμάμαι είχες ξαπλώσει
στου μονού μου κρεβατιού τις καλημέρες

Το ξέρω πως δεν το διάλεξα
αν έπρεπε τη σκέψη μου να ορίζεις
μα ακόμα δεν κατάλαβα
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

Υπάρχουν το νιώθω υγρά μονοπάτια
υπάρχουν κομμάτια από φως στη σιωπή
τραγούδια που ‘γίναν με δάκρυα στα μάτια
τραγούδια που ‘γίναν απλά η αφορμή

Το ξέρω πως δεν το διάλεξα
αν έπρεπε τη σκέψη μου να ορίζεις
μα ακόμα δεν κατάλαβα
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

Άλλα τραγούδια πάλι λένε αυτά που εγώ δεν μπορώ να πω...

Μέτρησα προχθές τις μικρές μας στιγμές
ήσουνα κι εσύ μια σταγόνα στη βροχή
Κι αν δεν μπορώ να σ'αγγίξω πάλι μόνος προσπαθώ
να κρυφτώ, να σε χάσω, να χαθώ

Μα δε θα δακρύσω πια για σένα
και μη ρωτάς για μένα
δε θα δακρύσω πια για σένα
και μη ρωτάς για μένα

Μέθυσα προχθές στις μικρές μας στιγμές
ήσουνα κι εσύ μια σταγόνα από κρασί
κι αν δεν μπορώ να σ' αγγίξω πάλι μόνος προσπαθώ
να κρυφτώ, να σε χάσω, να χαθώ

Μα δε θα δακρύσω πια για σένα
και μη ρωτάς για μένα
δε θα δακρύσω πια για σένα
και μη ρωτάς για μένα






Θέλω να τρέξω να πετάξω να χαθώ
όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω
τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ
μα κάπου μέσα μου βαθειά δεν θα τον πείσω.
Αυτά σκεφτότανε τα βράδια στη δουλειά
κι η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη
θλιμμένα ναι, καλά ευχαριστώ
μα άλλο πράγμα τη τρυπάει και τη χαλάει..

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα
κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμία δεν σ' αράζει
δώσ' μου για φιλοδώρημα τραγούδι με τη μπάντα
είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει.

Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθανομαι
βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε
πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου
κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δε σε κερνάνε.
Δε τελειώνει η ζωή σε μία άρνηση
κι αν έχεις άντερα την άρνηση ακολούθα
τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου
γιατί εφόρεσες ανάποδα τα ρούχα.

Είναι ωραία η θάλασσα.........

Και αυτά είναι μόνο ένα μικρό δείγμα....

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ

Σήμερα θα αποκαλύψω τη μεγάλη παγίδα που κρύβει ο ΑΜΚΑ, κυρίως για τον γυναικείο πληθυσμό.


Μια παγίδα αναπάντεχη που ίσως σε κάνει να μην ξαναδώσεις ποτέ και σε κανέναν τον ΑΜΚΑ σου.



Μην βιάζεσε να πείς τον ΑΜΚΑ σου στον οποιονδήποτε διότι...

...οι πρώτοι αριθμοί του ΑΜΚΑ είναι η ημερομηνία - χρονολογία γέννησής σου.

Έτσι αν ο ΑΜΚΑ σου είναι 04046402020 τότε αμέσως ξέρουμε ότι γεννήθηκες στις 4 Απριλίου του 1964 (45 χρονών, ε; και μου έλεγες ότι είσαι 38).

Και να σκεφτεί κανείς ότι έκατσες στην ουρά για να τον αποκτήσεις!!!

Αν δε με πιστεύεις δοκίμασε εδώ ...


http://www.amka.gr/AMKAGR/

Ο καθένας είχε τον δικό του λόγο

Χθες το βράδυ βρέθηκα στην πρώτη για μένα συναυλία του καλοκαιριού.
Γήπεδο Καραΐσκάκη Συναυλία Φίλιππου Πλιάτσικα με συμμετοχή
Maraveyas Illegal,
SINEAD O’ CONNOR.
Special Guest: Gordon Gano (Violent Femmes.
Και όπως λέει και ο τίτλος "Ο καθένας είχε τον δικό του λόγο".

Εγώ "να μη το κρύψωμεν άλλωστε" πήγα για τον Κωστή Μαραβέγια κ υ ρ ί ω ς. Και δικαιώθηκα. Φοβερός, σου μεταδίδει ενέργεια που του περισσεύει, σε μεταφέρει με τη μουσική του σε χώρες άλλες που πολύ θα ήθελα να ζω. Σε κάνει να αισθάνεσαι νέος, γεμάτος ζωντάνια με διάθεση να χορέψεις, να τραγουδήσεις τραγούδια που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν τα έχεις ξανακούσει ( αλήθεια έχεις ακούσει στο ραδιόφωνο τραγούδια τους; ). Και όλα αυτά όχι μόνος του αλλά με τη βοήθεια της καταπληκτικής μπάντας του. Μη χάσεις συναυλία του αν βέβαια αντέχεις τέτοιους ρυθμούς.




Άλλος πήγε για τη SINEAD O’ CONNOR. Και ήταν πολλοί αυτοί και είχαν δίκιο.
Καταπληκτική φωνή, σεμνή παρουσία, το διαφορετικό στην όλη βραδιά.
Απόλαυσε κι εσύ τώρα φωνάρα ...



Άλλος πήγε για τον Gordon Gano...



και οι περισσότεροι για τον Πλιάτσικα...




και άλλοι γιατί γινόταν η συναυλία στο ναό.
Ναός είναι ας ανάψουμε κανένα κερί κι ας μην έχει λειτουργία.

Η αλήθεια είναι ότι όλοι άσχετα για τον λόγο που πήγαμε στη συναυλία περάσαμε ωραία.
Ακόμα και τη ζέστη καταπολεμήσαμε με μπουγελώματα.
Πρέπει να ξεκινάς πάντα με καλή διάθεση και να μη σου χαλάει ακόμα κι όταν φτάνεις
στο εκδοτήριο βρίσκεις μια ουρά δεκάδων μέτρων και ακούς μέσα από το στάδιο να έχει ήδη ξεκινήσει η συναυλία με τον Κωστή Μαραβέγια και την παρέα του κι εσύ να προσπαθείς να ... τρουπώσεις.

Αλλά όταν ... τρουπώσεις διασκέδασε.
Και χθες διασκέδασα γιατί ήταν μια πολύ καλή συναυλία που κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν τρεις ξεχωριστές.

Σαββατόβραδο, φεγγάρι και Μητροπάνος για σήμερα

Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο
πώς θες να αλλάξουμε ουρανό
τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια
που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Επειδή το καλοκαίρι τώρα αρχίζει τώρα αρχίζουν και τα φεστιβάλ.
Μη χάσετε Δημήτρη Μητροπάνο και την παρέα του.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος δίνει συναυλία στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Υμηττού. Τραγουδούν μαζί του οι:Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Γιώργος Καραδήμος, Ασπασία Θεοφίλου

Η συγκινητική επιστροφή του Δημήτρη Μητροπάνου στην αθηναϊκή νύχτα και στη δισκογραφία σήμανε από την αρχή συναγερμό προσέλευσης και ήταν θετικά φορτισμένη η ατμόσφαιρα στην κάθε εμφάνισή του επί σκηνής.

"Στη Διαπασών" ο τίτλος του νέου του cd, που από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του έγινε χρυσό, με τραγούδια από 18 σπουδαίους δημιουργούς που ενώθηκαν για μία φωνή.

Και το ταξίδι συνεχίζεται. Το πρώτο καλοκαιρινό ραντεβού και μοναδικό στην Αθήνα θα είναι στις 18 Ιουνίου, στο Θέατρο Βράχων, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Υμηττού, από όπου θα ξεκινήσει η καλοκαιρινή περιοδεία του.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος, γνήσιος λαϊκός ερμηνευτής, δωρικός στη ζωή και το τραγούδι, "ο ήχος της μαγκιάς και της πίκρας μαζί" σε μία εφ' όλης της ύλης αναδρομή.

Μαζί του: Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, η έκπληξη της φετινής χρόνιας, φωνή, ερμηνεία, λάμψη και σεβασμός στο ελληνικό τραγούδι απέσπασε τα καλύτερα σχόλια και στη χειμερινή συνεργασία της με το Δημήτρη Μητροπάνο στο Κέντρο Αθηνών. Ο Γιώργος Καραδήμος, μια φωνή που έχει καταφέρει να ξεχωρίσει με τις επιλογές της. Μέσα σε λίγα χρόνια έχει συνεργαστεί με το Σταμάτη Κραουνάκη και τη Σπείρα - Σπείρα, την Άλκηστη Πρωτοψάλτη αλλά και τη Δήμητρα Γαλάνη. Η Ασπασία Θεοφίλου, συνεργάτιδα ιδανική του Δημήτρη Μητροπάνου και σε παλαιότερες σημαντικές συνεργασίες του.

Αρχίζουν τα καλοκαιρινά φεστιβάλ

Η καλλιτέχνιδα : Monika
Το ύφος μουσικής : pop – rock
Ο δίσκος : Avatar (19/05/2008)
Το single : “Over the Hill”
Ξεχωρίζουν : “Bloody 5th”, “Are you coming with us”, “Babe”, “Avatar”.


Τι σχόλια πρέπει να κάνω μετά όταν μαθαίνω ότι η Monika είναι Ελληνίδα και είναι μόλις 22 ετών!!!





Κι αν θέλεις να την ακούσεις ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ ΒΥΡΩΝΑ

H Μόνικα, που αποτέλεσε αναμφίβολα το πιο πολυσυζητημένο πρόσωπο για τα μουσικά πράγματα της χρονιάς που πέρασε, δίνει την πρώτη της μεγάλη καλοκαιρινή συναυλία την Τετάρτη 17 Ιουνίου στο Θέατρο Βράχων.

Το κορίτσι-έκπληξη, ύστερα από αλλεπάλληλα sold out όχι μόνο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και σε όλες τις πόλεις της περιφέρειας που εμφανίσθηκε, επιστρέφει να γιορτάσει την απονομή του πλατινένιου δίσκου για το «Avatar» καθώς και να ξεκινήσει την καλοκαιρινή περιοδεία.

Η Monika κατάφερε με τον πρώτο της δίσκο να δημιουργήσει την κατηγορία αγγλόφωνη θηλυκή τραγουδοποιός - τραγουδίστρια στην Ελλάδα και να μας κάνει να πιστέψουμε ξανά στις δυνατότητες τις ελληνικής ροκ σκηνής. Με προπομπό το single «Over The Hill», η Μonika συστήθηκε δισκογραφικά στο Ελληνικό κοινό τον Μάιο του 2008 με πρώτο album το «Avatar» που κυκλοφόρησε στην Archangel Music.

Οι προσδοκίες για την δουλειά της δημιουργήθηκαν περίπου 3 χρόνια πριν, όταν εμφανίστηκε ζωντανά στην Γιορτή Της Μουσικής ερμηνεύοντας τα τραγούδια της.

Από τότε ακολούθησαν συναυλίες με τους Calexico, οι οποίοι συνεργάστηκαν και στον δίσκο της, συναυλίες με τους Antony & the Johnsons και συμμετοχές σε διάφορα festival όπως το Synch Festival του Ιουνίου. Με ένα φάσμα επιρροών που ξεκινά από Beatles, Χατζιδάκι, ορχηστρική pop των 60’s και φτάνει μέχρι την κιθαριστική pop των 90’s, η Μόνικα ακουμπάει στην folk, σε μια γενναία, αγνή pop αλλά και στο indie rock ύφος με το οποίο μεγάλωσε.

Στο Θέατρο Βράχων η Μόνικα στο πιάνο, την κιθάρα και το ακορντεόν θα ερμηνεύσει τα τραγούδια του δίσκου της, διασκευές τραγουδιών από τον Leonard Cohen και την Carly Simon στους Sparklehorse και τον Κωσταντίνο Βήτα- που ξαφνιάζουν, αλλά και καινούργια τραγούδια σε πρώτη εκτέλεση.

Την Monika συνοδεύει η εξαιρετική εξαμελής της μπάντα, ο Άρης Ζέρβας στο τσέλο, ο Νίκος Αγλούπας στο μπάσο, ο Κρίτωνας Bελώνιας στα τύμπανα, ο Σωτήρης Πέπελας στην τρομπέτα, ο Μάνος Πατεράκης στην ηλεκτρική κιθάρα και η Σταματέλα Σπίνουλα στο βιολί. Για αυτή την μεγάλη συναυλία η Monika προσθέτει στη μπάντα της πέντε μέλη, βιόλα, δεύτερο βιολί, δύο φωνές και σαξόφωνο και παρουσιάζει ένα πρόγραμμα που δεν μοιάζει με ο,τιδήποτε έχουμε ακούσει πρόσφατα ή παλιότερα στην Ελληνική σκηνή.

ΕΛΑ ΦΥΓΑΜΕ ΠΑΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Καλημέρα και kiss madiam.
Δυνάμωσε και ....

Δες τους και προπάντων άκουσέ τους.

Θα σου φτιάξουν τη διάθεση.

KISS MADIAM από το ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ

Πέρασα μια βόλτα για μια καληνύχτα.

Κάνει ζέστη και περισσότερο για τους Ολυμπιακούς.
Ο Πανάθας πάει για το 2-0.

ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ;

Θετική ενέργεια

Η ρουτίνα . Άσχημο πράγμα η ρουτίνα.

Σε χαλάει, σε ξενερώνει, σε ισοπεδώνει, σου κλέβει τον αέρα που αναπνέεις.

Προσπαθείς να ξεφύγεις αλλά όταν δεν εξαρτάται μόνο από εσένα είναι δύσκολο.

Και αφήνεσαι και βουλιάζεις πιο βαθιά μέσα της.

Φαύλος κύκλος δηλαδή.

Ξέφευγα λίγο με το blog.

Τώρα δεν ξέρω γιατί , το έχω εγκαταλείψει.

Έλλειψη χρόνου και υπολογιστή η επίσημη δικαιολογία.

Έλλειψη έμπνευσης η πραγματική δικαιολογία.

Το μυαλό μου αντί να ανθίσει τώρα με την άνοιξη και να κατεβάζει ιδέες έχει

πέσει σε ανοιξιάτικη νάρκη.

Μέχρι εδώ όμως.

Ανασύνταξη δυνάμεων και πρόσω ολοταχώς.



Χρόνια Πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν σήμερα και δεν είναι και λίγοι.

Σαν σήμερα γιόρταζε μια αγαπημένη μου θεία.

Πηγαίναμε επίσκεψη κάθε χρόνο και ήταν για μας η πρώτη μέρα

του καλοκαιριού. Καθόμαστε στη βεράντα και τρώγαμε το πρώτο παγωτό από τα

χεράκια της. Να’ σαι καλά θεία εκεί που είσαι….



Θετική ενέργεια λοιπόν και σκέψου Παρασκευή αύριο τελευταία μέρα της εργάσιμης βδομάδας

Σαββατοκύριακο έρχεται.

Σαββατοκύριακο εν μέσω διαγωνισμάτων , μαζέματος χαλιών, κατεβάσματος καλοκαιρινών και

πολλών άλλων ευχάριστων ασχολιών.

Θετική ενέργεια όμως…

Τραγούδι δυνατό …

και ξεκινάμε….

Μανούλα σ'αγαπώ...

Και το ξέρω μόνο εγώ γιατί εσύ φταις που δεν με έμαθες από μικρή να στο λέω. Κι αν το ακούσεις τώρα θα σου φανεί περίεργο, θα σκεφτείς κάτι έπαθε η κόρη μου, γι'αυτό διάβασέ το. Και ξέρεις κάτι ακόμα; Είσαι

μ ο ν α δ ι κ ή

και μακάρι να σου έμοιαζα κι εγώ λιγάκι.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ Η ΚΑΡΔΙΑ - ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ, ΜΑΡΙΩ



ΕΚΕΙΝΗ - ΦΟΙΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ



Γεννιέσαι την έχεις μητέρα
πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα
εκείνη σε βάζει στην κούνια
στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα

Σου δείχνει πώς κάνει η πάπια
και μοιάζει με κάποια που 'χες γκόμενα
στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια
και με τ' αστεράκια τα φλεγόμενα

Μετά που σε στέλνουν σχολείο
στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται
μικρή με τα ροζ κοκαλάκια
και τα ποιηματάκια που θα μάθετε

Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις
χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι
της σπας με νεράντζια τα τζάμια
κι από την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα
το στήθος της θέλει να σπάσει
κυλιέται στα δάση και στα κύματα

Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει
που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους
που δίνει φιλιά μες στα δόντια
κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς

Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι
σε σέρνει απ' τη μύτη αυτό το βάλσαμο
αυτή η μυρωδιά από γαζία
αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ

Κανένας βοηθός δεν υπάρχει
να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε
κι εκείνη δε λέει να κοιτάξει
γκαζώνεις τ' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι

Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο
και πάλι δε βρίσκω εκείνο που 'θελα
πριν βγω στη σκηνή νιώθω χάλια
αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά

Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει
μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται
χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια
χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε

Περνάω την κιθάρα στο βύσμα
με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι
αρχίζω τον πρώτο μου στίχο
τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι


ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΜΑΜΑ - ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ




Καζαντζίδης - Μάνα γλυκιά




ΜΑΜΑ ΓΕΡΝΑΩ - ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ



Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα
για να 'ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ' όλα.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.

Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής

Ronan Keating - Mama's Arms



Mothers Day song - Eddie Kilgallon

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Κάποτε ήταν κάποιος που αγαπούσε πολύ μια κοπέλα. Αυτή του ζήτησε ως απόδειξη της αγάπης του, να της φέρει την καρδιά της μητέρας του. Εκείνος πήγε σκότωσε την μητέρα του και της ξερίζωσε την καρδιά με σκοπό να την προσφέρει στην γυναίκα που αγαπούσε. Προχωρώντας στον δρόμο, και κρατώντας στα χέρια του την καρδιά της μητέρας του, σκόνταψε και έπεσε. Τότε, σύμφωνα με τον μύθο, ακούστηκε μια φωνή από την μητρική καρδιά που έλεγε: «Χτύπησες παιδί μου;».

Έτσι είναι η καρδιά κάθε μητέρας.Μόνο αυτή θα σ'αγαπάει σε ότι κάνεις και όπου πας.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΑ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ; ΜΑΛΛΟΝ ΟΧΙ

Οι μαμάδες σε όλο τον κόσμο ετοιμάζονται να γιορτάσουν αύριο την δική τους, προσωπική εορτή. Και ενώ οι μπαμπάδες ετοιμάζονται να δυσανασχετήσουν επειδή δεν έχουν μια παρόμοια γιορτή, πρέπει να τους πούμε ότι η παγκόσμια Γιορτή της Μητέρας έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα.

Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.
Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.
Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.




Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου.

Εμείς, όμως, να δείχνουμε την αγάπη μας στη Μάνα μας όχι μόνο τη 2η Κυριακή του Μαΐου, αλλά κάθε μέρα και κάθε στιγμή, όπως και εκείνη μας δείχνει την αγάπη της κάθε στιγμή. Ανθοδέσμες, γλάστρες, σοκολατάκια είναι ασήμαντα δώρα μπροστά σε ένα φιλί και μια σφιχτή αγκαλιά που θα δίνουμε κάθε μέρα στη μάνα μας.


Χρόνια πολλά μαμά!!!!

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα. Η γιορτή της μητέρας. Επομένως, γιορτάζω και γω. Φτού μου, να μην αβασκαθώ.
Πολλοί ρωτάνε να τους πω, γιατί πρέπει να υπάρχει μια τέτοια γιορτή.Την απάντηση σε μια τέτοια ερώτηση, μπορείτε να την βρείτε στις εγκυκλοπαίδειες, καθώς επίσης και στο αγαπητό Κέρας της Αμάλθειας.
Γιατί όμως πρέπει να γιορτάζω εγώ?

Πρέπει να γιορτάζω γιατί άντεξα τόσα χρόνια να βλέπω παιδικά , καρτούνς, να μαθαίνω το πρόγραμμα του Στάρ και του Άλτερ. Γιατί έμαθα να πατάω τουβλάκια, και πλειμομπίλ, και να μη πέφτω!
Γιορτάζω για τα χρόνια που είχα καταφέρει, να βάζω ηλεκτρική, η να απλώνω ρούχα, με ένα μωρό στον ώμο.
Γιορτάζω που επιβίωσα από αρρώστιες, και στεναχώριες με σόας ( λέμε τώρα) τας φρένας.
Γιορτάζω, επειδή εμπέδωσα τις λέξεις- ΦΑΕ , ΠΛΥΣΟΥ, ΔΙΑΒΑΣΕ, ΚΟΙΜΗΣΟΥ- σε όλους τους συνδυασμούς!



Γιορτάζω γιατί έχω καταλάβει χωρίς να παραπονιέμαι, πως η έρημη η μάννα, είναι για να έχουν φαγητό στο τραπέζι, καθαρά ρούχα στο συρτάρι, για να κάνει το ταξί στις υποχρεώσεις των τέκνων,καθώς επίσης τον δικηγόρο στα προβλήματα του σχολείου.

Επίσης μια υποχρέωση της σύγχρονης μάννας, είναι να πληρώνει, τις διάφορες δραστηριότητες των παιδιών, γιατί ένας μισθός δεν φτάνει, και ο ένας πρέπει να πηγαίνει υπέρ, μουσικής, γλωσσών, καράτε, βαράτε, και όλα τα συναφή, που θα κάνουν τα τέκνα μας περήφανα μέλη, της κοινωνίας των 700 ευρώ.
Το πόστ θα κρατηθεί μακρυά από συγκινήσεις γατί η κάθε μια ξέρει, όταν αγκαλιάζει το παιδί της, ότι είναι σαν να αγκαλιάζει τον κόσμο όλο, και ας μην πούνε ούτε ένα χρόνια πολλά.
Γιορτάζω γιατί ενώ θέλω να περάσω ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου, βλέπω ότι το μόνο που θέλουν από μένα είναι να είμαι εκεί, και να μην τους ενοχλώ. Μόνο η διακοπή ρεύματος μας σώζει, να ξεφορτίσουν laptop,i-pod, και κινητά. Η μάνα είναι εκεί, να απαντάει στην ερώτηση τι φάμε σήμερα, ? και να παίρνει την απάντηση, δεν μου αρέσει, δεν το τρώω, και άλλα τέτοια εμψυχωτικά, και παρόλα αυτά να καταφέρνει να μαγειρεύει κάθε μέρα, ισορροπώντας ανάμεσα σε αυτά που τρώνε και αυτά που δεν θέλουν ούτε να τα μυρίσουν. Είναι να μη το γιορτάζεις?

Το διάβασα στο http://sofiascomments.blogspot.com και μου άρεσε.