Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009



"-Ξέρεις τι είναι ο έρωτας;
Το βαθύ μπλε τ' ουρανού.
Το βαθύ κόκκινο της παπαρούνας.
Το φλύαρο πράσινο του λιβαδιού.
Τα χρώματα της ψυχής, Ρόζυ, αυτός είναι ο έρωτας.

-Δεν θέλω να τελειώσει ποτέ αυτό που ζούμε εμείς οι δυο.

-Μη βρίζεις, Ροζυ. Δεν υπάρχουν κλειδαριές ασφαλείας στα αισθήματα.
Όλη η ζωή είναι αυτή η ώρα.
Ζήσε.
Μη βρίζεις.
Mη σκέφτεσαι.
Μη μιλάς.
Χάρισε το κορμί σου στους ανέμους.
Άφησε την ψυχή σου να λιώσει.
Να χυθεί μέσα στις χούφτες μου.
Τίποτα δεν υπάρχει έξω απο μας τους δύο.
Τίποτα δεν έγινε ποτέ καλύτερο στην πλάση. Ούτε θα γίνει."
__________________________________________________ _
Απο το βιβλίο "Σκισμένο ψαθάκι" της Αλκυόνης Παπαδάκη.

ΑΣ ΧΑΘΕΙΣ - ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ



Μες τα σύννεφα, ζωή μου
μακριά απ' τη φυλακή μου να με πας
να μ΄ αγγίζει ο αέρας
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς
να κουρνιάζω στο πλευρό σου
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις
ν' ακουστεί το όνομα μου
και εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς ας χαθείς

Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ' το κρίμα της ψυχής
να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ' όνειρό μου να το δεις
ας ερχότανε ένα βράδυ
να 'χε φως και όχι σκοτάδι να το ζεις
να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς

Του μυαλού μου οι εικόνες
να 'σβηναν σαν να 'ταν πόρνες της στιγμής
να μην έχω να θυμάμαι
όλα αυτά που με πονάνε, ας χαθείς
να μην ξέρω πια τι κάνεις
άλλο να μην με πικράνεις, δεν μπορώ
δεν μπορώ να σε κοιτάζω
και στα λόγια να μην βάζω σ' αγαπώ