Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Τι σκεφτόμουν ακούγοντας Σαββόπουλο να ερμηνεύει Χατζηδάκη...

Χθες το βράδυ είχα την τύχη να βρεθώ σε μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο.
Σαββόπουλος σε τραγούδια Μάνου Χατζηδάκη.


Για μένα ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία ειδικά με την φόρτιση των τελευταίων ημερών σχετικά με τα προβλήματα των Μουσικών Σχολείων.
Ειλικρινά θα ήθελα να είχα δίπλα μου την κα Ρούλα Γεωργακοπούλου (http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4757001 )  και να της πω μόλις τέλειωσε αυτή η μουσική πανδαισία " Τώρα γράψε !!!"


Από που να αρχίσω;
Η σκηνή γέμισε καλλιτέχνες. Κάποια στιγμή προς το τέλος πρέπει να ήταν γύρω στους 170 ανθρώπους που μάγευαν στην κυριολεξία το κατάμεστο Ηρώδειο.
Περίπου 100 παιδιά και νέοι από την Πάτρα στις χορωδίες.
Και άλλοι 45 μουσικοί και τραγουδιστές.


Και στο τέλος και η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού να παίξει για την "Αθήνα, χαρά της γής" και να υψωθεί η Ελληνική σημαία μέσα στην μουσική και συναισθηματική κορύφωση.
Και σκεφτόμουν όλη την ώρα, αν ήταν εκεί η γνωστή κυρία κι ας μην επικεντρωνόμαστε μόνο σ' αυτήν αλλά σε όσους απαξιώνουν τα σχολεία μας και τη δουλειά που γίνεται εκεί σαν τελευταία προτεραιότητα ή ακόμα ακόμα αδιαφορούν για τα προβλήματά τους, τι θα λέγανε;
Όταν άκουσα τον Νιόνιο να λέει ότι το τραγούδι του Χατζηδάκη, που τραγούδησε η Αλίκη, "έχω ένα μυστικό" είναι μια σύνθεση ενός αρχαίου ρυθμού (που τον ανέφερε, εγώ δεν τον θυμάμαι) και ενός θρακιώτικου ρυθμού 5/8 τον είπε, εκείνη την ώρα σκέφτηκα ότι τα παιδιά μου αυτό το έχουν μάθει στο σχολείο τους όπως και τόσα αλλα.
Όταν είδα 100 παιδιά στη χορωδία σκέφτηκα ότι πολλά από αυτά θα ήθελαν ή ήδη το κάνουν, να πάνε σε Μουσικό Σχολείο για να μπορούν ΚΑΘΕ μέρα να ζουν αυτή την ονειρεμένη ατμόσφαιρα.


Όταν είδα τους μουσικούς, αρκετοί από τους οποίους έπαιζαν παραπάνω από ένα όργανα, να εκφράζονται και να βγάζουν μελωδίες που έκαναν το κοινό να αδειάζει από τις έννοιες και τα προβλήματά του και να ταξιδεύει μαζί τους σε μια κοινωνία που όλοι θα θέλαμε να ζούμε γεμάτη πολιτισμό, δημιουργία, συναίσθημα και όνειρα  σκέφτηκα ότι υπάρχουν κάποιοι τυχεροί που μπορούν αυτό να το ζουν έστω και στα πλαίσια ενός Μουσικού Σχολείου καθημερινά και να μην περιμένουν μια συναυλία για να το νοιώσουν.


Όταν είδα τον μαέστρο του Πολεμικού Ναυτικού να παραδίδει την διεύθυνση σε μια κυρία μαέστρο και με τι ευγένεια το έκανε, σκέφτηκα ότι η μουσική διδάσκει και ήθος και ευγένεια και σεβασμό.
Δεν θα έγραφε τότε η κα Ρούλα Γεωργακοπούλου και όσοι θεωρούν facilities την ύπαρξη Μουσικών Σχολείων και ό,τι αυτό συνεπάγεται από τον ιδρυτικό τους νόμο, γιατί τότε ίσως κάποιοι είχαν κουλτούρα, ευαισθησία και όνειρα, δεν θα έγραφε ξαναλέω ότι κάθε σχολείο θα έπρεπε να ήταν μια μικρή πολιτιστική φωλιά;


Και σαν ΄Ελληνες οφείλουμε όχι μόνο στον εαυτό μας και στη χώρα μας αλλά σε ολόκληρη την υφήλιο να διατηρήσουμε τον πολιτισμό που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας αλλά και να παράγουμε και νέο.
Τέλος σαν μητέρα μέσα μου ευχόμουν να με αξιώσει ο Θεός να καμαρώσω κάπως έτσι και το δικό μου παιδί (το ένα τουλάχιστον που το έχει διαλέξει επαγγελματικά) όπως οι οικογένειες αυτών των 170 ανθρώπων που μας χάρισαν μια μοναδική, συγκλονιστική, μαγική, αξέχαστη βραδυά.
Μπράβο στον Νιόνιο για τις καλλιτεχνικές επιλογές του.




Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από κινητό της πλάκας, sorry για την ποιότητα και το βίντεο είναι από μουσική παράσταση του Μουσικού Σχολείου Αλίμου.

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Μουσικά Σχολεία ... (συνέχεια ... )

Στα χθεσινά ΝΕΑ δημοσιεύτηκε ένα άρθρο της δημοσιογράφου Ρούλας Γεωργακοπούλου στη στήλη Γνώμες.
 

[Προβολείς] Παιδικά δωμάτια

Της Ρούλας Γεωργακοπούλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 04 Οκτωβρίου 2012
Κρίμα που τόσους αιώνες ποζάραμε για πολυμήχανοι. Μερικές φορές πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό όπως έγινε προχτές με τα Μουσικά Γυμνάσια και Λύκεια όταν έκλεισαν το Κέντρο της Αθήνας επειδή έμειναν χωρίς σχολικά λεωφορεία. Μα πώς έφτασαν αυτά τα παιδιά μέχρι το Σύνταγμα; Ποδαράτα; Με τον ίδιο τρόπο φαντάζομαι ότι μπορούν να πηγαίνουν και στα σχολεία τους τώρα που μπατιρίσαμε και ξεμείναμε από facilities. Ευκαιρία να ανοίξουν τα γκαράζ τους όσοι από τους κατοίκους της Παλλήνης ή του Γέρακα έχουν τις Καγιέν και να κάνουν και κάνα εκ περιτροπής ντελίβερι στα παιδιά τους ή στα παιδιά του γείτονα. Αλλιώς τα τριαξονικά που αγόραζαν τον καιρό της ευμάρειας θα τους μείνουν από μπαταρία. Να πάψουν κι οι μαμάδες των προαστίων να δίνουν λαβή στην Παυλίνα Νάσιουτζικ και στη λεγόμενη γυναικεία λογοτεχνία να τις ξεφτιλίζει. Ας κουνήσουν λίγο και το μυαλουδάκι τους κι οι συνοικιακές επιτροπές αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης που ξεπήδησαν μέσα από το κίνημα των Αγαναχτισμένων κι όχι να καταντήσουν σύλλογοι - σφραγίδες πριν καλά καλά κλείσουν χρόνο.
Αποκλεισμένοι από το αγαθό της υγιεινής είναι αυτές τις μέρες και το ΑΠΘ λόγω της απεργίας των εργαζομένων στην καθαριότητα. Κάποιοι καθηγητές που τόλμησαν να πάρουν σκούπα και φαράσι για να καθαρίσουν τον χώρο τους προπηλακίστηκαν από φοιτητές και απεπέμφθησαν σαν «απεργοσπάστες», ενώ δεκάδες ξεκοιλιασμένες σκουπιδοσακούλες χρησιμοποιήθηκαν σαν πολεμοφόδια υπέρ της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της ηπατίτιδας. Συμφωνώ και προτρέπω τις μανάδες τους να τα βροντήξουν και να κηρύξουν αποχή από τα πλυντήρια και τη φασίνα. Αν το παιδί δεν φάει χώμα, πώς θα μεγαλώσει;
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

 
 
Κείνο που με τρώει κείνο που σώζει
είναι ότι ονειρεύομαι σαν το καραγκιόζη
Ο πολιτισμός μέσα στο σχολείο
είναι μείζον θέμα και όχι άνοστο αστείο

Γλυκό μου κλαρινέτο,τρομπέτα μου τρελή
Ποιά αγάπη τάχα μας φυσάει
Παίξτε ένα τραγούδι για τούτο το παιδί
που δεν έχει μέσον στο σχολείο του να πάει

Σαν κουκιά μετρούν τα χρήματα οι αφεντες
μέσα στα ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ θρονιάστηκαν οι κλέφτες
Μα όσο κι αν μετρούν τα νούμερα δεν βγαίνουν
Είστε η τελευταία τρύπα του ζουρνά μας λέγουν

Σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες
Κάρα σκουπιδιάρικα,φεύγουν οι Χειμώνες
Δώστε μας λοιπόν αυτό που μας ανήκει
ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΡΕΖΙΛΙΚΙ.



Με αυτούς τους παραποιημένους στίχους διαδήλωσαν σήμερα στο Σύνταγμα οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αλίμου και των άλλων τριών μουσικών σχολείων της Αθήνας καθώς και του Καλλιτεχνικού σχολείου Γέρακα για το πρόβλημα της αδυναμίας μεταφοράς τους στα σχολεία τους με σχολικά που πλήρωνε το κράτος όπως γινόταν μέχρι πέρυσι και όπως ορίζει ο ιδρυτικός νόμος αυτών των σχολείων.
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Στην κουζίνα μου... φτιάχνοντας σάλτσα ντομάτας



Μετά από τις επιτυχημένες προσπάθειες να φτιάξω μαρμελάδα βερύκοκο και σύκο το καλοκαίρι και τακτοποιώντας τα ντουλάπια της κουζίνας μου, βρήκα ένα σωρό άδεια γυάλινα βαζάκια.






Την άλλη μέρα που είχε λαϊκή αγόρασα ωραία ντοματάκια. Στην αρχή αγόρασα 3 κιλά.
Ήθελα να δοκιμάσω να φτιάξω σάλτσα ντομάτας.





Τα έπλυνα και τα πολτοποίησα στο multi. Τον χυμό τον έβρασα σε μια μεγάλη κατσαρόλα χωρίς να προσθέσω τίποτα άλλο.


Στο μεταξύ είχα πλύνει στο πλυντήριο πιάτων βαζάκια και καπάκια και ήταν έτοιμα να τα γεμίσω.





Όταν η σάλτσα στην κατσαρόλα είχε πιεί όλο το νερό, αυτά τα ντοματάκια δεν έχουν πολύ νερό όπως οι ντομάτες, ήταν έτοιμη να γεμίσει τα βάζα. Διαπίστωσα ότι με 3 κιλά ντοματάκια έφτιαξα περίπου 1,5 κιλό σάλτσα.




Γέμισα τα βάζα με καυτή σάλτσα, μόλις έκλεισα το μάτι, και γύρισα τα βαζάκια ανάποδα για να κλείσουν αεροστεγώς.

Μετά από μερικές μέρες έπρεπε να φτιάξω ξαφνικά κάτι για φαγητό. Ανοίγω ένα βαζάκι σάλτσα και με λίγο λάδι, αλάτι, πιπέρι και τρία αυγά χτυπημένα σε πέντε λεπτά είχα έτοιμο φαγητό. Μεγάλη ευκολία. Ταξίδεψαν και στην Κέρκυρα, στον γιό τον φοιτητή. Λύση στο λεπτό, σάλτσα για τα μακαρόνια του.
Την επόμενη βδομάδα στη λαϊκή αγόρασα ξανά ντοματάκια. Αυτή τη φορά έκανα κάτι διαφορετικό.
Τσιγάρισα κρεμύδι, πρόσθεσα πολτοποιημένες πιπεριές διάφορες ακόμα και καυτερές και έφτιαξα σάλτσα έτοιμη για πίτσα και όπου αλλού πηγαίνει η πιπεριά.





Μέχρι τώρα έχω φτιάξει 5 κιλά σάλτσα χρησιμοποιώντας 10 κιλά ντοματάκια και συνεχίζω ακάθεκτη. Σκέφτομαι να φτιάξω σάλτσα με βασιλικό, με ρίγανη και με διάφορα λαχανικά (κολοκυθάκια, καρότα,
μελιτζάνες).


Μου αρέσει να ανοίγω το ντουλάπι και να βλέπω πράγματα που έχω φτιάξει μόνη μου.



στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Ε, λοιπόν κύριοι εσείς είστε η τελευταία μας προτεραιότητα ...

Πως το λέει η νεολαία μας ; Φτιάχτηκα τώρα, ναι φίλε μου φτιάχτηκα. Κάτι διάβασα και φτιάχτηκα. Διάβασε κι εσύ κι αν δεν φτιαχτείς πες μου πως το κατάφερες .






Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης “Ψωμί-Παιδεία και πούλμαν στα σχολεία” (http://kaimixeirotera.blogspot.gr/2012/09/blog-post_27.html).

Πως το λέει η νεολαία μας ; Φτιάχτηκα τώρα, ναι φίλε μου φτιάχτηκα. Κάτι διάβασα και φτιάχτηκα. Διάβασε κι εσύ κι αν δεν φτιαχτείς πες μου πως το κατάφερες .

 https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10151074836598456&id=35064893455

Σήμερα το πρωί, μαθητές καθηγητές και γονείς του καλλιτεχνικού και μουσικού δημόσιου σχολείου επισκέφθηκαν το υπουργείο Παιδείας μας για να ζητήσουν να μην καταργηθούν τα μέσα μεταφοράς τους στα σχολεία (τα πούλμαν που τους μεταφέρουν είναι δύο χρόνια απλήρωτα)
Απάντηση του Υπουργού ΕΙΣΤΕ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ. Και πρόσθεσε Τι το θέλετε το Μουσικό σχολείο. Πηγαίνετε σ ένα Ωδειο στη γειτονιά σας.
Ηταν και η κόρη μου εκεί!
Είστε ΒΑΡΒΑΡΟΙ κύριοι. Πληρώνουμε πολύ ακριβά τις πενιχρές παρωχές του διαλυμένου κράτους σας. Πληρώνουμε πολύ ακριβά την δήθεν δωρεάν παιδεία σας.
Σε ωδείο πρέπει να πάτε εσείς να μάθετε Μπαγλαμά να παίζετε και να πάψετε να παριστάνετε τον Υπουργό Παιδείας!
Κι αφού η παιδεία είναι η τελευταία σας προτεραιότητα. Και η υγεία το ίδιο. Οσο για την ασφάλεια την κάνατε frangise
Μήπως κι εμάς πρέπει να γίνετε Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ; Μήπως θα πρέπει τώρα να σταματήσουμε όλοι κι να μη σας ξαναπληρώσουμε ; Γιατί φοβάμαι πώς όσο περισσότερα είναι αυτά που σας δίνουμε τόσο περισσότερα θα είναι αυτά που μας στερείτε.
Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να γίνω η πρώτη ελληνίδα που Επωνύμως θ αρνηθεί να σας πληρώνει πλέον.

Ελένη Ράντου

 
 Αυτά έγιναν χθες και πιστεύω πως είναι αλήθεια. Αυτά σήμερα μεταφέρθηκαν από τους μαθητές που συμμετείχαν στη συνάντηση στους συμμαθητές τους στα σχολεία και κατά συνέπεια σε όλους εμάς τους γονείς.


Και τώρα πες μου, δεν έχουμε φτιαχτεί όλοι μας ακούγοντας αυτά τα λόγια.
Κύριε εκπρόσωπε της πολιτείας καταλάβατε τι είπατε;
Τα παιδιά μας είναι η τελευταία σας προτεραιότητα;
Η πρώτη σας προτεραιότητα ποιά είναι;
Να μας κόβετε μισθούς, να μας αφήνετε άνεργους, να μας αφήνετε χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να αφήνετε τα σχολεία χωρίς βιβλία, χωρίς δασκάλους, να μας στέλνετε τα χαράτσια ή να μας δίνετε σύνταξη πέντε χρόνια μετά τον θάνατό μας;
Ω, συγνώμη, η πρώτη σας προτεραιότητα είναι να τσεπώνετε, να κλέβετε δημόσιο χρήμα, να παίζετε με τον λαό προεκλογικά και να παραλαμβάνετε καμμένη γη μετεκλογικά.
Γιατί πληρώνουμε φόρους κύριε εκπρόσωπε της πολιτείας; 
Χωρίς εμας, την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ, χωρίς εμάς τα κορόιδα που φοβηθήκαμε μη γυρίσουμε στη δραχμή και χάσουμε τη φτώχεια μας πως θα μαζεύατε τα τόσα δις που σας λείπουν; 
Πως θα στείλω τα παιδιά μου στο ωδείο της γειτονιάς μου; Θα το πληρώνετε εσείς γιατί εμένα δεν μου έχετε αφήσει ευρώ για ευρώ; 
 
Όταν με τα καινούργια μέτρα που θα ψηφίσετε θα μου κόψετε κι άλλα λεφτά, θα μου καταργήσετε τους γιατρούς και τα φάρμακα, θα πληρώνω 3,5€ τη μέρα για να μετακινηθώ για τη δουλειά μου (εγώ μ'αυτά τα 3,5€ θα μπορούσα να μαγειρέψω για όλη μου την οικογένεια) πως θα μπορέσω να πληρώνω το ωδείο;
Κι αν θέλεις να σου πω ένα μυστικό σχετικά με την κρίση, όλα θα μπορούσα να τα καταλάβω, ίσως όλα θα μπορούσα να τα συγχωρήσω. 
Σ' ένα πράγμα δεν μπορώ να μείνω ασυγκίνητη και αδιάφορη:  
Ποιός είσαι εσύ που μπορείς να κλέψεις και να καταστρέψεις τα όνειρα μιας ολόκληρης γενιάς; 
Ποιός είσαι εσύ που μπορείς να αφήσεις μια γενιά ολόκληρη χωρίς ιδανικά και στόχους;
 
 
Ποιός είσαι εσύ που αψηφάς το ότι αυτή η γενιά θα είναι οι αυριανοί πολίτες που θα ζητάς να σ' εμπιστευτεί όταν εσύ την κατέστρεψες;
Και τότε να είσαι σίγουρος κύριε εκπρόσωπε της πολιτείας ότι θα είσαι Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ....
Ειλικρινά ντρέπομαι να κοιτάξω στα μάτια τα παιδιά μου. 
Εγώ τα παρέδωσα σ' αυτή την πολιτεία. 
Συγνώμη .....

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

“Ψωμί-Παιδεία και πούλμαν στα σχολεία”


Να σε ενημερώσω αγαπητέ μου φίλε για ένα θέμα που πιθανότατα θα σε απασχολήσει τις επόμενες μέρες αν δεν βρει σύντομα λύση.

Κάθε χρόνο η πολιτεία εκτός των μαθημάτων που διδάσκονται τα παιδιά μας σε κάποια σχολεία να τα διδάσκει και το μάθημα "κινητοποιήση-κατάληψη-δημόσια διαμαρτυρία". Δεν λέω χρειάζεται κι αυτό το μάθημα για τη ζωή τους στο μέλλον, αλλά από τώρα; Από τα 12 τους;


Ας γίνω πιο συγκεκριμένη. Μια δυο φορές το χρόνο, όποτε λήγει αυτή η ρημάδα η σύμβαση ή η παράτασή της, σταματάει η μεταφορά μαθητών από τους ιδιοκτήτες των λεωφορείων.
Να σημειώσουμε ότι τα θύματα της κατάστασης με τη μεταφορά στην Αττική είναι τα παιδιά από Ειδικά Σχολεία, οι μαθητές των Καλλιτεχνικών και Μουσικών Σχολείων κ.ά., ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα το θέμα αγγίζει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό παιδιών και των παραπάνω σχολείων όπου υπάρχουν αλλά και τα παιδιά από χωριά.


Για τα μουσικά σχολεία, στα οποία φοιτούν παιδιά από διάφορες περιοχές και τα οποία θα πρέπει να μετακινούνται σε μεγάλες συχνά αποστάσεις κουβαλώντας παράλληλα και μουσικά όργανα, το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών είναι αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας τους.
Χθες για παράδειγμα που δεν μπορέσαμε να πάρουμε την κόρη μου από το σχολείο έκανε τρεις ώρες να γυρίσει με τα λεωφορεία (λόγω απεργίας ίσως). Αυτό για ένα παιδί  Γ΄ λυκείου είναι θάνατος.
Τόσες ώρες χαμένες στους δρόμους αντί για διάβασμα.


Φέτος με όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί το πρόβλημα φαίνεται πιο σοβαρό.
Σήμερα είχε συνάντηση με τον υφυπουργό Παιδείας αντιπροσωπεία της Πανελλήνιας Ενωσης Γονέων Μουσικών Σχολείων και αντιπροσωπεία μαθητών, δεν γνωρίζω κάτι για το αποτέλεσμα.
Προχθές το Μουσικό Σχολείο Ιλίου είχε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εσωτερικών και φαντάζομαι ότι κάπως έτσι θα κινηθούν και τα άλλα σχολεία.


Κρίμα όμως, αυτά τα παιδιά αντί να διδάσκονται πως να παράγουν πολιτισμό (αυτή η δουλειά γίνεται σ'αυτά τα σχολεία) , αναγκάζονται να βγουν στους δρόμους να διεκδικήσουν τα αυτονόητα.
Και καθόμαστε μετά και συζητάμε γιατί η συναυλία του Φοίβου είχε τόσες χιλιάδες κόσμο και πως εξηγείται  το φαινόμενο Παντελίδη. Πολύ απλό:  η πολιτεία δεν ωθεί τη νεολαία στη δημιουργία πολιτισμού, της κόβει τα φτερά κι έτσι φουντώνουν φαινόμενα "έτοιμης μασημένης πολιτιστικής τροφής".
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Μερομήνια 2012-2013

Ακούω για τα μερομήνια αλλά ακόμα δεν έχω καταλήξει αν κάτι τέτοιο ισχύει. Δηλαδή αν από σήμερα μπορεί κάποιος να κάνει πρόβλεψη για τον καιρό μετά από 5-6 μήνες. Γι΄ αυτό θα κάνω κάτι. Σήμερα κάπου διάβασα τις προβλέψεις για το επόμενο διάστημα, κι όταν λέω διάστημα εννοω όπως θα δεις τον επόμενο χρόνο. Θα τις δημοσιεύσω λοιπόν εδώ και θα τις θυμόμαστε και θα τις επαληθεύουμε μαζί κατα καιρούς.


Σύμφωνα με τα μερομήνια, μέθοδο που χρησιμοποιούσαν πολλά χρόνια πριν και βασίζονταν στην γνώση κάποιων ανθρώπων να ερμηνεύουν κάποια σημάδια του ορίζοντα, ο καιρός για τους επόμενους 12 μήνες σε όλη την Ελλάδα θα κυλήσει κάπως έτσι..

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ



Με αστάθεια, άνοδο της θερμοκρασίας και γρήγορη βελτίωση θα συνεχιστεί ο μήνας μέχρι περίπου στις 25-26. Από τις 27 θα έχουμε μιά νέα περίοδο με αξιόλογες βροχές και καταιγίδες αλλά και πτώση της θερμοκρασίας.


ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ



Μέχρι τις 5-6 του μήνα θα συνεχιστούν οι ίδιες καιρικές συνθήκες με βροχές και πτώση της θερμοκρασίας. Ακολουθεί ένα διάστημα με εναλλαγές του καιρού για να τελειώσει ο μήνας με νέα απότομη πτώση της θερμοκρασίας και χειμερινή διάθεση.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ




Συνεχίζεται μέχρι στις 2-3 του μήνα η χειμερινή διάθεση του καιρού, και αρχίζει μετά μια μεγάλη περίοδος καλοκαιρίας μέχρι στις 22 του μήνα όπου θα έχουμε απότομη αλλαγή του καιρού με μεγάλη πτώση της θερμοκρασίας και τα χιόνια να κάνουν την εμφάνιση τους στα ορεινά και όχι μόνο.. ως το τέλος του μήνα.


ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ



Το πρώτο δεκαήμερο του μήνα κυλάει χωρίς κάτι το αξιόλογο. Κακοκαιρία αναμένεται γύρω στις 20 με κορύφωση στις 22-23 όπου θα έχουμε χιόνια ακόμη και σε χαμηλά υψόμετρα. Ακολουθεί μιά σχετική βελτίωση αλλά από τις 30-31 του μήνα θα έχουμε νέα πτώση της θερμοκρασίας και χιόνια και σε ημιορεινές περιοχές.


ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ



Ξεκινάει ο μήνας με τον ίδιο χειμωνιάτικο καιρό και συνεχίζεται με διάφορες εναλλαγές χωρίς κάτι το αξιόλογο. Από τις 23 και μετά αναμένεται μια μεγάλη κακοκαιρία με ιδιαίτερη σφοδρότητα και τα χιόνια να φτάνουν μέχρι τις πεδινές περιοχές, έχοντας μάλιστα μεγάλη διάρκεια και ένταση.


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ



Ξεκινάει με ύφεση των φαινομένων. Από τις 21 του μήνα όμως και μετά θα έχουμε σφοδρές χιονοπτώσεις μέχρι τα παραθαλάσσια μέρη και πολύ μεγάλη παγωνιά.


ΜΑΡΤΙΟΣ



Ξεκινάει με πολύ κρύο και παγερούς βοριάδες. Μικρή βελτίωση του καιρού θα έχουμε από τις 5 ως τις 10. Από τις 11 και μετά θα έχουμε χιονοπτώσεις και βροχές και θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο ο καιρός στις 28-30 με χιόνια ακόμη και στα πεδινά.


ΑΠΡΙΛΙΟΣ



Θα είναι ένας πολύ βροχερός μήνας με κρύο συνεχής εναλλαγές του καιρού με πολλές βροχές, έντονες καταιγίδες και χαμηλές για την εποχή θερμοκρασίες ακόμη και κάποια χιόνια στα ορεινά.


ΜΑΙΟΣ



Ξεκινάει με απότομη βελτίωση του καιρού και μεγάλη άνοδο της θερμοκρασίας. Στο δεύτερο μάλιστα δεκαήμερο η θερμοκρασία να βρίσκεται πολύ πιό πάνω από την κανονική για την εποχή. Επίσης τις τελευταίες μέρες του μήνα θα έχουμε και ενίσχυση των ανέμων.


ΙΟΥΝΙΟΣ



Καλοκαιρία με ενισχυμένο μελτέμι και τον πρώτο καύσωνα να κάνει την εμφανισή του στις 8-13 του μήνα. Με ζέστη τελειώνει ο μήνας.


ΙΟΥΛΙΟΣ



Ζεστός χωρίς αξιόλογα φαινόμενα θα κυλήσει αυτός ο μήνας.


ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ



Το πρώτο δεκαήμερο θα κυλήσει με ζέστη. Μετά θα έχουμε άστατο καιρό με μπόρες ως τις 17 και οι υπόλοιπες μέρες θα είναι δροσερές με ενισχυμένους ανέμους.
στις 1 σχόλιο:

50 αποχρώσεις του γκρι... αλλιώς



Θα έχεις βέβαια ακούσει για τον σάλο που γίνεται φέτος το καλοκαίρι για ένα βιβλίο...






Πρόκειται για το βιβλίο  «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι» της πρωτοεμφανιζόμενης βρετανίδας συγγραφέως Ε. Λ. Τζέιμς.
Σάλος μεγάλος σου λέω, δεν το έβρισκες στα βιβλιοπωλεία σου λέω, σε ό,τι γλώσσα το ζητούσες σου λέω, χαμπάρι δεν πήρες;  Δεν σε πιστεύω....
Μου το έκαναν δώρο προχθές στα γενέθλιά μου και μιας και μόλις είχα τελειώσει το βιβλίο που διάβαζα "Στη χώρα των χρυσών ήλιων, του Κάλεντ Χοσεϊνι " (παρουσίαση του βιβλίου εδώ :http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=22710 ) είπα να το ξεκινήσω. Από τις πρώτες σελίδες κατάλαβα ότι διάβαζα κάτι εντελώς αντίθετο από το προηγούμενο βιβλίο.  Όμως βρε παιδί μου και στα δυο βιβλία η γυναίκα είναι το αντικείμενο σε διαφορετικό περιτύλιγμα κάθε φορά.
Στο προηγούμενο βιβλίο δεν ξεχώριζε από οποιοδήποτε αντικείμενο του σπιτιού, πολλές φορές μια τηλεόραση είχε μεγαλύτερη αξία από τη γυναίκα. Στο δεύτερο, απ' όσο έχω διαβάσει , η γυναίκα είναι ένα αντικείμενο πολυτελείας,  μα πολύ πολυτελείας σου λέω. Τώρα στην αρχή είναι "προσέχουμε για να έχουμε". Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες του βιβλίου γιατί είμαι στην αρχή, αλλά νομίζω ότι έχει ξεπεράσει τα Άρλεκιν προ πολλού. Διαβάστε εδώ  http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=473883&h1=true#commentForm  μια παρουσίαση του βιβλίου.








Εκείνο που θέλω να πω εγώ είναι αυτό: η κατάσταση της Αναστάζια (ηρωίδας του βιβλίου) μου θυμίζει μεταφορικά λίγο την Ελλάδα και την κατάσταση που βιώνουμε από τους ξένους "προστάτες" μας.

 Η πλοκή μπορεί να περιγραφεί ως εξής. Η Αναστάζια Στιλ (Ελλάδα) , όμορφη αγνή και αθώα φοιτήτρια 21 ετών  ερωτεύεται τον 27χρονο πάμπλουτο και μυστηριώδη επιχειρηματία Κρίστιαν Γκρέι (ΔΝΤ, Μέρκελ ,ΕΕ, τρόικα  όπως θέλετε πείτε το ), (από το επίθετό του οποίου προκύπτουν και οι τίτλοι των βιβλίων) και υπογράφει μαζί του συμβόλαιο (μνημόνιο) σεξουαλικής (οικονομικής και εθνικής) υποταγής.





«Δείρε με, δέσε με, φίμωσέ με» λέει η Ανα, δείρε με λέει ο Σαμαράς, δέσε με λέει ο Βενιζέλος, φίμωσε με λέει ο Κουβέλης και τους αρέσει....


«Μου έχεις εμπιστοσύνη;», με ρωτάει ξαφνικά. Γνέφω καταφατικά, με τα μάτια διάπλατα ανοιγμένα από την ξαφνική συνειδητοποίηση ότι πραγματικά του έχω εμπιστοσύνη. Τι θα μου κάνει τώρα;  Έτσι κι εμείς τους έχουμε εμπιστοσύνη, τι θα μας κάνουν τώρα;

Δεν ξέρω τι θα γίνει στην πορεία αλλά κάπως έτσι μου μοιάζει η υπόθεση.



 Πάντως για καλό και για κακό μια γκρι γραβάτα φρόντισε να υπάρχει, δεν ξέρεις ποτέ πότε θα χρειαστεί !!!


στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Μπουρεκάκια σαν πίτσα ...

Μια συνταγή για σήμερα....

Αγαπημένη συνταγή από τα παιδικά μου χρόνια. Την έφτιαχνε μια οικογενειακή φίλη στις εκδρομές που τότε αποτελούσαν απαραίτητο στοιχείο του Σαββατοκύριακου. Μπουρεκάκια τα έλεγε τότε η Δέσποινα, να μην τους αλλάξουμε όνομα , να τα λέμε κι εμείς μπουρεκάκια.




Αυτά λοιπόν είναι τα μπουρεκάκια της Δέσποινας. Θα χρειαστούμε:

  • 1 πακέτο φύλλο κρούστας λεπτό
  • 1/2 πακέτο Βιτάμ για τα φύλλα
  • 3/4 kg κασέρι πικάντικο (Μυτιλήνης ίσως) τριμένο χοντρό
  • 1/2 kg λουκανικάκια κοκτέιλ (2 πακέτα) ψιλοκομένα
  • 5 ντομάτες κομένες σε μικρά κυβάκια στραγγισμένες από το ζουμί τους
  • 3-4 πιπεριές κομένες σε μικρά κυβάκια


Ανακατεύουμε το κασέρι, τα λουκανικάκια, την ντομάτα και την πιπεριά σε μια λεκάνη.






Στη στενή άκρη του φύλλου στρώνουμε λίγη από τη γέμιση και ....


Αλοίφουμε το ελαφρά το φύλλο όπως δείχνει η φωτογραφία και τυλίγουμε σε ρολό ...





Τα ρολάκια τα βάζουμε σε ταψί. Εγώ χρησιμοποιώ αντικολλητικό χαρτί για να μην ταλαιπωρούμαι στο πλύσιμο των ταψιών...





Αφού γεμίσουμε το ταψί, όπως βλέπετε αραιά τα ρολλά τα βουτυρώνουμε και εξωτερικά ....





Το πακέτο του φύλλου που χρησιμοποίησα είχε 12 φύλλα οπότε τα έβαλα σε 2 ταψιά. Τώρα είναι έτοιμα για το φούρνο που τον έχω προθερμάνει στους 200 C. Εγώ τα έψησα με αέρα και τα δυο ταψιά μαζί.




Μετά από περίπου 35 - 40 λεπτά θα έχουν πάρει το χρώμα που βλέπετε και θα είναι έτοιμα.





Τα κόβετε σε 3-4 κομμάτια κάθε ρολό και μην τσακωθείτε ποιός θα φάει περισσότερο.




Είναι αρκετό για όλους ....  Καλή όρεξη !!!!!!


Για τις ανάγκες της φωτογράφισης τη συνταγή εκτέλεσε η γιαγιά Βάσω (η μαμά μου) για όσους την ξέρουν και για όσους δεν την ξέρουν ένα λέω .... χάνουν !!!!!



στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)