Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

 

 

Κείνο που με τρώει κείνο που σώζει
είναι ότι ονειρεύομαι σαν το καραγκιόζη
Ο πολιτισμός μέσα στο σχολείο
είναι μείζον θέμα και όχι άνοστο αστείο

Γλυκό μου κλαρινέτο,τρομπέτα μου τρελή

Ποιά αγάπη τάχα μας φυσάει
Παίξτε ένα τραγούδι για τούτο το παιδί
που δεν έχει μέσον στο σχολείο του να πάει

Σαν κουκιά μετρούν τα χρήματα οι αφεντες
μέσα στα ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ θρονιάστηκαν οι κλέφτες
Μα όσο κι αν μετρούν τα νούμερα δεν βγαίνουν
Είστε η τελευταία τρύπα του ζουρνά μας λέγουν

Σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες
Κάρα σκουπιδιάρικα,φεύγουν οι Χειμώνες
Δώστε μας λοιπόν αυτό που μας ανήκει
ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΡΕΖΙΛΙΚΙ.

Με αυτούς τους παραποιημένους στίχους διαδήλωσαν σήμερα στο Σύνταγμα οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αλίμου και των άλλων τριών μουσικών σχολείων της Αθήνας καθώς και του Καλλιτεχνικού σχολείου Γέρακα για το πρόβλημα της αδυναμίας μεταφοράς τους στα σχολεία τους με σχολικά που πλήρωνε το κράτος όπως γινόταν μέχρι πέρυσι και όπως ορίζει ο ιδρυτικός νόμος αυτών των σχολείων.