Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Κοίτα στο φανάρι γύρω σου

Κοίτα στο φανάρι γύρω σου.

Δεν έχεις μάθει να κοιτάς γύρω σου , παρά μόνο αν αντιληφθείς
καμιά πιτσιρίκα η νεαρούλη δίπλα σου.

Κρατάς το τιμόνι και κοιτάς μπροστά σου.

Περιμένεις με αγωνία, τι περιμένεις;





Να γίνει το φανάρι πράσινο, να ξεχυθείς μπροστά αφού πρώτα

από συνήθεια κορνάρεις στον μπροστινό σου.

Ωραία, άντε κι έγινε πράσινο, άντε και ξεχύθηκες και που πήγες;

Στο επόμενο φανάρι να περιμένεις και ξανά απ’ την αρχή.

Έτσι είναι η ζωή μας όλη.

Και ξανά απ’ την αρχή.


Ξυπνάμε πάμε για δουλειά (όσο την έχουμε κι αυτή) η στο σχολείο, στριμωγνόμαστε στα φανάρια για να γυρίσουμε νωρίτερα σπίτι μας, άντε να καθίσουμε μπροστά σε καμιά οθόνη τηλεόρασης η Η/Υ δεν έχει σημασία, στην καλύτερη να πάμε για κανένα καφέ και φτου κι απ’ την αρχή την επομένη.

Να συζητήσουμε με φίλους γι’ αυτή την παλιοκατάσταση που ζούμε με την εγκληματικότητα , την ακρίβεια και την οικονομική κρίση, να κρίνουμε και να κατακρίνουμε τα κόμματα και τους πολιτικούς, να συγκρίνουμε το βιοτικό μας επίπεδο με αυτό άλλων χωρών, να πανηγυρίσουμε τις επιτυχίες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού , δεν έχει και κανένα φοβερό σήριαλ στην τηλεόραση να σχολιάσουμε κι ξανά απ’ την αρχή.

Απόφαση για συμμετοχή μας, πρόταση για αλλαγή σε όλα αυτά καμιά.

Μάλλον εσύ θα περνάς αλλιώς.

Θα πηγαίνεις στη δουλειά σου ήρεμος.

Στο δρόμο θα κοιτάζεις τον ουρανό ανάμεσα από τις πολυκατοικίες.

Αλήθεια βρίσκω να έχουν πολύ ενδιαφέρον τα μπαλκόνια.

Μπορείς να υποψιαστείς από το μπαλκόνι ποιος μένει στο διαμέρισμα;








Πλάκα δεν θα έχει αυτό το παιχνίδι;

Αλλά αυτό πρόσεξε γίνεται μόνο όταν είσαι σταματημένος στο φανάρι

Μην ανησυχείς θα σου κορνάρει ο από πίσω για να ξεκινήσεις.

Άκους στη διαδρομή τον αγαπημένο σου σταθμό, στέλνεις και κανένα μήνυμα (στο φανάρι πάντα) για κανένα διαγωνισμό, ξέρεις εγώ έχω κερδίσει πολλά δώρα έτσι.

Σκέφτεσαι ότι δεν είσαι μόνος σου, ξέρεις ότι όλοι βιάζονται να προλάβουν να μπουν στο κλουβί τους έγκαιρα, χαμογελάς στο διπλανό σου κι ας σε έκλεισε πριν λίγα μέτρα,
σκέφτεσαι ότι μπορεί να συναντηθείς μαζί του στο σούπερ μάρκετ γιατί μένει απέναντί σου και δεν το’ ξερες.



Προσέχεις στη νησίδα τι ωραία λουλούδια έχει φυτέψει ο δήμαρχος γιατί δεν είναι τα ίδια με την προηγούμενη βδομάδα, εκείνα μαράθηκαν και τα άλλαξαν.

Θα δοκιμάσω κι εγώ τις δικές σου συνήθειες,

θα δοκιμάσουμε το παιχνίδι με τα μπαλκόνια

αλλά βρε παιδί μου ένα πράγμα δεν μπορώ να συνηθίσω.

Τον αλλοδαπό που στέκεται σε κάθε φανάρι

για να καθαρίσει τα τζάμια

για να παίξει ακορντεόν και να σου φωνάζει καλό δρόμο κυρία

για να ζητιανέψει γιατί έχει άρρωστα παιδιά η αδέρφια.

Θεέ μου συχώρα με, αλλά αυτό δεν το μπορώ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου