Από Μάρτη καλοκαίρι λέμε αλλά που; Νόμιζα κι εγώ ότι ο καιρός έφτιαξε όμως τι απόγευμα και το σημερινό. Περιμένω πως και πως το καλοκαιράκι να αράξω στη βεράντα παρέα με τα αγαπημένα μου βιβλία. Πως έλεγε παλιά η διαφήμιση: μ'ένα Αρλεκιν ξεχνιέμαι. Ετσι κι εγώ. Διαβάζοντας ένα βιβλίο σίγουρα θα βρω έναν ήρωα στα μέτρα μου για να παίξω το ρόλο του μέχρι το τέλος του βιβλίου.
Μετά για να μην επιστρέψω στην πραγματικότητα ένα καινούργιο βιβλίο, ένας καινούργιος ήρωας, ένας καινούργιος ρόλος.
Αυτά όμως το χειμώνα δεν γίνονται. Γιατί; Γιατί ο ρόλος είναι ξεκάθαρος: Μάνα, σύζυγος, εργαζόμενη. Άδεια μερικώς μόνο το καλοκαίρι.